مكوث

Arabic

Noun

مُكُوث • (mukūṯm

  1. verbal noun of مَكَثَ (makaṯa) (form I)

Declension

Declension of noun مُكُوث (mukūṯ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal مُكُوث
mukūṯ
الْمُكُوث
al-mukūṯ
مُكُوث
mukūṯ
nominative مُكُوثٌ
mukūṯun
الْمُكُوثُ
al-mukūṯu
مُكُوثُ
mukūṯu
accusative مُكُوثًا
mukūṯan
الْمُكُوثَ
al-mukūṯa
مُكُوثَ
mukūṯa
genitive مُكُوثٍ
mukūṯin
الْمُكُوثِ
al-mukūṯi
مُكُوثِ
mukūṯi