منافرة
Arabic
Noun
مُنَافَرَة • (munāfara) f
- verbal noun of نَافَرَ (nāfara) (form III)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مُنَافَرَة munāfara |
الْمُنَافَرَة al-munāfara |
مُنَافَرَة munāfarat |
| nominative | مُنَافَرَةٌ munāfaratun |
الْمُنَافَرَةُ al-munāfaratu |
مُنَافَرَةُ munāfaratu |
| accusative | مُنَافَرَةً munāfaratan |
الْمُنَافَرَةَ al-munāfarata |
مُنَافَرَةَ munāfarata |
| genitive | مُنَافَرَةٍ munāfaratin |
الْمُنَافَرَةِ al-munāfarati |
مُنَافَرَةِ munāfarati |