نافر

Arabic

Root
ن ف ر (n f r)
11 terms

Verb

نَافَرَ • (nāfara) III (non-past يُنَافِرُ (yunāfiru), verbal noun مُنَافَرَة (munāfara))

  1. to avoid, to keep away, to have an aversion
  2. to contradict, to be incompatible

Conjugation

Conjugation of نَافَرَ (III, sound, full passive, verbal noun مُنَافَرَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
مُنَافَرَة
munāfara
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنَافِر
munāfir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنَافَر
munāfar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَافَرْتُ
nāfartu
نَافَرْتَ
nāfarta
نَافَرَ
nāfara
نَافَرْتُمَا
nāfartumā
نَافَرَا
nāfarā
نَافَرْنَا
nāfarnā
نَافَرْتُمْ
nāfartum
نَافَرُوا
nāfarū
f نَافَرْتِ
nāfarti
نَافَرَتْ
nāfarat
نَافَرَتَا
nāfaratā
نَافَرْتُنَّ
nāfartunna
نَافَرْنَ
nāfarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَافِرُ
ʔunāfiru
تُنَافِرُ
tunāfiru
يُنَافِرُ
yunāfiru
تُنَافِرَانِ
tunāfirāni
يُنَافِرَانِ
yunāfirāni
نُنَافِرُ
nunāfiru
تُنَافِرُونَ
tunāfirūna
يُنَافِرُونَ
yunāfirūna
f تُنَافِرِينَ
tunāfirīna
تُنَافِرُ
tunāfiru
تُنَافِرَانِ
tunāfirāni
تُنَافِرْنَ
tunāfirna
يُنَافِرْنَ
yunāfirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَافِرَ
ʔunāfira
تُنَافِرَ
tunāfira
يُنَافِرَ
yunāfira
تُنَافِرَا
tunāfirā
يُنَافِرَا
yunāfirā
نُنَافِرَ
nunāfira
تُنَافِرُوا
tunāfirū
يُنَافِرُوا
yunāfirū
f تُنَافِرِي
tunāfirī
تُنَافِرَ
tunāfira
تُنَافِرَا
tunāfirā
تُنَافِرْنَ
tunāfirna
يُنَافِرْنَ
yunāfirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَافِرْ
ʔunāfir
تُنَافِرْ
tunāfir
يُنَافِرْ
yunāfir
تُنَافِرَا
tunāfirā
يُنَافِرَا
yunāfirā
نُنَافِرْ
nunāfir
تُنَافِرُوا
tunāfirū
يُنَافِرُوا
yunāfirū
f تُنَافِرِي
tunāfirī
تُنَافِرْ
tunāfir
تُنَافِرَا
tunāfirā
تُنَافِرْنَ
tunāfirna
يُنَافِرْنَ
yunāfirna
imperative
الْأَمْر
m نَافِرْ
nāfir
نَافِرَا
nāfirā
نَافِرُوا
nāfirū
f نَافِرِي
nāfirī
نَافِرْنَ
nāfirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُوفِرْتُ
nūfirtu
نُوفِرْتَ
nūfirta
نُوفِرَ
nūfira
نُوفِرْتُمَا
nūfirtumā
نُوفِرَا
nūfirā
نُوفِرْنَا
nūfirnā
نُوفِرْتُمْ
nūfirtum
نُوفِرُوا
nūfirū
f نُوفِرْتِ
nūfirti
نُوفِرَتْ
nūfirat
نُوفِرَتَا
nūfiratā
نُوفِرْتُنَّ
nūfirtunna
نُوفِرْنَ
nūfirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَافَرُ
ʔunāfaru
تُنَافَرُ
tunāfaru
يُنَافَرُ
yunāfaru
تُنَافَرَانِ
tunāfarāni
يُنَافَرَانِ
yunāfarāni
نُنَافَرُ
nunāfaru
تُنَافَرُونَ
tunāfarūna
يُنَافَرُونَ
yunāfarūna
f تُنَافَرِينَ
tunāfarīna
تُنَافَرُ
tunāfaru
تُنَافَرَانِ
tunāfarāni
تُنَافَرْنَ
tunāfarna
يُنَافَرْنَ
yunāfarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَافَرَ
ʔunāfara
تُنَافَرَ
tunāfara
يُنَافَرَ
yunāfara
تُنَافَرَا
tunāfarā
يُنَافَرَا
yunāfarā
نُنَافَرَ
nunāfara
تُنَافَرُوا
tunāfarū
يُنَافَرُوا
yunāfarū
f تُنَافَرِي
tunāfarī
تُنَافَرَ
tunāfara
تُنَافَرَا
tunāfarā
تُنَافَرْنَ
tunāfarna
يُنَافَرْنَ
yunāfarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَافَرْ
ʔunāfar
تُنَافَرْ
tunāfar
يُنَافَرْ
yunāfar
تُنَافَرَا
tunāfarā
يُنَافَرَا
yunāfarā
نُنَافَرْ
nunāfar
تُنَافَرُوا
tunāfarū
يُنَافَرُوا
yunāfarū
f تُنَافَرِي
tunāfarī
تُنَافَرْ
tunāfar
تُنَافَرَا
tunāfarā
تُنَافَرْنَ
tunāfarna
يُنَافَرْنَ
yunāfarna