منير
See also: منیر
Arabic
| Root |
|---|
| ن و ر (n w r) |
| 17 terms |
Etymology
Derived from the passive participle of أَنَارَ (ʔanāra).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.niːr/
- Rhymes: -iːr
Adjective
مُنِير • (munīr)
- bright
- luminous
- 609–632 CE, Qur'an, 25:61:
- تَبَارَكَ الَّذِي جَعَلَ فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَجَعَلَ فِيهَا سِرَاجًا وَقَمَرًا مُنِيرًا
- tabāraka llaḏī jaʕala fī s-samāʔi burūjan wajaʕala fīhā sirājan waqamaran munīran
- Blessed is He who has placed in the sky great stars and placed therein a [burning] lamp and luminous moon.
- shining
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُنِير munīr |
الْمُنِير al-munīr |
مُنِيرَة munīra |
الْمُنِيرَة al-munīra |
| nominative | مُنِيرٌ munīrun |
الْمُنِيرُ al-munīru |
مُنِيرَةٌ munīratun |
الْمُنِيرَةُ al-munīratu |
| accusative | مُنِيرًا munīran |
الْمُنِيرَ al-munīra |
مُنِيرَةً munīratan |
الْمُنِيرَةَ al-munīrata |
| genitive | مُنِيرٍ munīrin |
الْمُنِيرِ al-munīri |
مُنِيرَةٍ munīratin |
الْمُنِيرَةِ al-munīrati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | مُنِيرَيْن munīrayn |
الْمُنِيرَيْن al-munīrayn |
مُنِيرَتَيْن munīratayn |
الْمُنِيرَتَيْن al-munīratayn |
| nominative | مُنِيرَانِ munīrāni |
الْمُنِيرَانِ al-munīrāni |
مُنِيرَتَانِ munīratāni |
الْمُنِيرَتَانِ al-munīratāni |
| accusative | مُنِيرَيْنِ munīrayni |
الْمُنِيرَيْنِ al-munīrayni |
مُنِيرَتَيْنِ munīratayni |
الْمُنِيرَتَيْنِ al-munīratayni |
| genitive | مُنِيرَيْنِ munīrayni |
الْمُنِيرَيْنِ al-munīrayni |
مُنِيرَتَيْنِ munīratayni |
الْمُنِيرَتَيْنِ al-munīratayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| plural unknown | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | ? | ? | مُنِيرَات munīrāt |
الْمُنِيرَات al-munīrāt |
| nominative | ? | ? | مُنِيرَاتٌ munīrātun |
الْمُنِيرَاتُ al-munīrātu |
| accusative | ? | ? | مُنِيرَاتٍ munīrātin |
الْمُنِيرَاتِ al-munīrāti |
| genitive | ? | ? | مُنِيرَاتٍ munīrātin |
الْمُنِيرَاتِ al-munīrāti |
Proper noun
مُنِير • (munīr) m
- a male given name, Munir
Descendants
- → Bashkir: Мөнир (Mönir)
- → Bengali: মনির (monir)
- → Persian: منیر (monir)
- → Ottoman Turkish: منیر (Münîr)
References
- Baalbaki, Rohi (1995) “منير”, in Al-Mawrid: A Modern Arabic-English Dictionary, 7th edition, Beirut: Dar El-Ilm Lilmalayin, →ISBN
- Баранов, Х. К. (2011) “منير”, in Большой арабско-русский словарь (Bolʹšoj arabsko-russkij slovarʹ), 11th edition, Москва: Живой язык, →ISBN
- Lane, Edward William (1863-1893) “منير”, in Arabic-English Lexicon, London: Williams & Norgate.
- Wehr, Hans (1960) “منير”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 3rd edition, Ithaca, NY: Otto Harrassowitz