أنار

See also: انار

Arabic

Root
ن و ر (n w r)
17 terms

Verb

أَنَارَ • (ʔanāra) IV (non-past يُنِيرُ (yunīru), verbal noun إِنَارَة (ʔināra))

  1. to light, to illuminate
  2. to elucidate, to clarify
  3. to come to light, to appear, to show, to be uncovered, to be disclosed, to be revealed

Conjugation

Conjugation of أَنَارَ (IV, hollow, full passive, verbal noun إِنَارَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
إِنَارَة
ʔināra
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنِير
munīr
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنَار
munār
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أَنَرْتُ
ʔanartu
أَنَرْتَ
ʔanarta
أَنَارَ
ʔanāra
أَنَرْتُمَا
ʔanartumā
أَنَارَا
ʔanārā
أَنَرْنَا
ʔanarnā
أَنَرْتُمْ
ʔanartum
أَنَارُوا
ʔanārū
f أَنَرْتِ
ʔanarti
أَنَارَتْ
ʔanārat
أَنَارَتَا
ʔanāratā
أَنَرْتُنَّ
ʔanartunna
أَنَرْنَ
ʔanarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنِيرُ
ʔunīru
تُنِيرُ
tunīru
يُنِيرُ
yunīru
تُنِيرَانِ
tunīrāni
يُنِيرَانِ
yunīrāni
نُنِيرُ
nunīru
تُنِيرُونَ
tunīrūna
يُنِيرُونَ
yunīrūna
f تُنِيرِينَ
tunīrīna
تُنِيرُ
tunīru
تُنِيرَانِ
tunīrāni
تُنِرْنَ
tunirna
يُنِرْنَ
yunirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنِيرَ
ʔunīra
تُنِيرَ
tunīra
يُنِيرَ
yunīra
تُنِيرَا
tunīrā
يُنِيرَا
yunīrā
نُنِيرَ
nunīra
تُنِيرُوا
tunīrū
يُنِيرُوا
yunīrū
f تُنِيرِي
tunīrī
تُنِيرَ
tunīra
تُنِيرَا
tunīrā
تُنِرْنَ
tunirna
يُنِرْنَ
yunirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنِرْ
ʔunir
تُنِرْ
tunir
يُنِرْ
yunir
تُنِيرَا
tunīrā
يُنِيرَا
yunīrā
نُنِرْ
nunir
تُنِيرُوا
tunīrū
يُنِيرُوا
yunīrū
f تُنِيرِي
tunīrī
تُنِرْ
tunir
تُنِيرَا
tunīrā
تُنِرْنَ
tunirna
يُنِرْنَ
yunirna
imperative
الْأَمْر
m أَنِرْ
ʔanir
أَنِيرَا
ʔanīrā
أَنِيرُوا
ʔanīrū
f أَنِيرِي
ʔanīrī
أَنِرْنَ
ʔanirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m أُنِرْتُ
ʔunirtu
أُنِرْتَ
ʔunirta
أُنِيرَ
ʔunīra
أُنِرْتُمَا
ʔunirtumā
أُنِيرَا
ʔunīrā
أُنِرْنَا
ʔunirnā
أُنِرْتُمْ
ʔunirtum
أُنِيرُوا
ʔunīrū
f أُنِرْتِ
ʔunirti
أُنِيرَتْ
ʔunīrat
أُنِيرَتَا
ʔunīratā
أُنِرْتُنَّ
ʔunirtunna
أُنِرْنَ
ʔunirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَارُ
ʔunāru
تُنَارُ
tunāru
يُنَارُ
yunāru
تُنَارَانِ
tunārāni
يُنَارَانِ
yunārāni
نُنَارُ
nunāru
تُنَارُونَ
tunārūna
يُنَارُونَ
yunārūna
f تُنَارِينَ
tunārīna
تُنَارُ
tunāru
تُنَارَانِ
tunārāni
تُنَرْنَ
tunarna
يُنَرْنَ
yunarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَارَ
ʔunāra
تُنَارَ
tunāra
يُنَارَ
yunāra
تُنَارَا
tunārā
يُنَارَا
yunārā
نُنَارَ
nunāra
تُنَارُوا
tunārū
يُنَارُوا
yunārū
f تُنَارِي
tunārī
تُنَارَ
tunāra
تُنَارَا
tunārā
تُنَرْنَ
tunarna
يُنَرْنَ
yunarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَرْ
ʔunar
تُنَرْ
tunar
يُنَرْ
yunar
تُنَارَا
tunārā
يُنَارَا
yunārā
نُنَرْ
nunar
تُنَارُوا
tunārū
يُنَارُوا
yunārū
f تُنَارِي
tunārī
تُنَرْ
tunar
تُنَارَا
tunārā
تُنَرْنَ
tunarna
يُنَرْنَ
yunarna