موهبة
Arabic
Noun
مَوْهِبَة • (mawhiba) f
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | مَوْهِبَة mawhiba |
الْمَوْهِبَة al-mawhiba |
مَوْهِبَة mawhibat |
| nominative | مَوْهِبَةٌ mawhibatun |
الْمَوْهِبَةُ al-mawhibatu |
مَوْهِبَةُ mawhibatu |
| accusative | مَوْهِبَةً mawhibatan |
الْمَوْهِبَةَ al-mawhibata |
مَوْهِبَةَ mawhibata |
| genitive | مَوْهِبَةٍ mawhibatin |
الْمَوْهِبَةِ al-mawhibati |
مَوْهِبَةِ mawhibati |