نبه

Arabic

Root
ن ب ه (n b h)
7 terms

Etymology 1.1

Verb

نَبِهَ • (nabiha) I (non-past يَنْبَهُ (yanbahu), verbal noun نَبَه (nabah))

  1. to mind, to notice, to observe, to pay attention [with لِ (li) ‘to’]
Conjugation
Conjugation of نَبِهَ (I, sound, i ~ a, impersonal passive, verbal noun نَبَه)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَبَه
nabah
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَبِه
nabih
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْبُوه
manbūh
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَبِهْتُ
nabihtu
نَبِهْتَ
nabihta
نَبِهَ
nabiha
نَبِهْتُمَا
nabihtumā
نَبِهَا
nabihā
نَبِهْنَا
nabihnā
نَبِهْتُمْ
nabihtum
نَبِهُوا
nabihū
f نَبِهْتِ
nabihti
نَبِهَتْ
nabihat
نَبِهَتَا
nabihatā
نَبِهْتُنَّ
nabihtunna
نَبِهْنَ
nabihna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْبَهُ
ʔanbahu
تَنْبَهُ
tanbahu
يَنْبَهُ
yanbahu
تَنْبَهَانِ
tanbahāni
يَنْبَهَانِ
yanbahāni
نَنْبَهُ
nanbahu
تَنْبَهُونَ
tanbahūna
يَنْبَهُونَ
yanbahūna
f تَنْبَهِينَ
tanbahīna
تَنْبَهُ
tanbahu
تَنْبَهَانِ
tanbahāni
تَنْبَهْنَ
tanbahna
يَنْبَهْنَ
yanbahna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْبَهَ
ʔanbaha
تَنْبَهَ
tanbaha
يَنْبَهَ
yanbaha
تَنْبَهَا
tanbahā
يَنْبَهَا
yanbahā
نَنْبَهَ
nanbaha
تَنْبَهُوا
tanbahū
يَنْبَهُوا
yanbahū
f تَنْبَهِي
tanbahī
تَنْبَهَ
tanbaha
تَنْبَهَا
tanbahā
تَنْبَهْنَ
tanbahna
يَنْبَهْنَ
yanbahna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْبَهْ
ʔanbah
تَنْبَهْ
tanbah
يَنْبَهْ
yanbah
تَنْبَهَا
tanbahā
يَنْبَهَا
yanbahā
نَنْبَهْ
nanbah
تَنْبَهُوا
tanbahū
يَنْبَهُوا
yanbahū
f تَنْبَهِي
tanbahī
تَنْبَهْ
tanbah
تَنْبَهَا
tanbahā
تَنْبَهْنَ
tanbahna
يَنْبَهْنَ
yanbahna
imperative
الْأَمْر
m اِنْبَهْ
inbah
اِنْبَهَا
inbahā
اِنْبَهُوا
inbahū
f اِنْبَهِي
inbahī
اِنْبَهْنَ
inbahna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُبِهَ
nubiha
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُنْبَهُ
yunbahu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُنْبَهَ
yunbaha
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُنْبَهْ
yunbah
f

Etymology 1.2

Verb

نَبَّهَ • (nabbaha) II (non-past يُنَبِّهُ (yunabbihu), verbal noun تَنْبِيه (tanbīh))

  1. to alarm, to alert, to warn
  2. to inform, to notify, to remind of [with إِلَى (ʔilā)]
  3. to wake up, to awaken
  4. to stir up, to arouse, to agitate
Conjugation
Conjugation of نَبَّهَ (II, sound, full passive, verbal noun تَنْبِيه)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَنْبِيه
tanbīh
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُنَبِّه
munabbih
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُنَبَّه
munabbah
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَبَّهْتُ
nabbahtu
نَبَّهْتَ
nabbahta
نَبَّهَ
nabbaha
نَبَّهْتُمَا
nabbahtumā
نَبَّهَا
nabbahā
نَبَّهْنَا
nabbahnā
نَبَّهْتُمْ
nabbahtum
نَبَّهُوا
nabbahū
f نَبَّهْتِ
nabbahti
نَبَّهَتْ
nabbahat
نَبَّهَتَا
nabbahatā
نَبَّهْتُنَّ
nabbahtunna
نَبَّهْنَ
nabbahna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَبِّهُ
ʔunabbihu
تُنَبِّهُ
tunabbihu
يُنَبِّهُ
yunabbihu
تُنَبِّهَانِ
tunabbihāni
يُنَبِّهَانِ
yunabbihāni
نُنَبِّهُ
nunabbihu
تُنَبِّهُونَ
tunabbihūna
يُنَبِّهُونَ
yunabbihūna
f تُنَبِّهِينَ
tunabbihīna
تُنَبِّهُ
tunabbihu
تُنَبِّهَانِ
tunabbihāni
تُنَبِّهْنَ
tunabbihna
يُنَبِّهْنَ
yunabbihna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَبِّهَ
ʔunabbiha
تُنَبِّهَ
tunabbiha
يُنَبِّهَ
yunabbiha
تُنَبِّهَا
tunabbihā
يُنَبِّهَا
yunabbihā
نُنَبِّهَ
nunabbiha
تُنَبِّهُوا
tunabbihū
يُنَبِّهُوا
yunabbihū
f تُنَبِّهِي
tunabbihī
تُنَبِّهَ
tunabbiha
تُنَبِّهَا
tunabbihā
تُنَبِّهْنَ
tunabbihna
يُنَبِّهْنَ
yunabbihna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَبِّهْ
ʔunabbih
تُنَبِّهْ
tunabbih
يُنَبِّهْ
yunabbih
تُنَبِّهَا
tunabbihā
يُنَبِّهَا
yunabbihā
نُنَبِّهْ
nunabbih
تُنَبِّهُوا
tunabbihū
يُنَبِّهُوا
yunabbihū
f تُنَبِّهِي
tunabbihī
تُنَبِّهْ
tunabbih
تُنَبِّهَا
tunabbihā
تُنَبِّهْنَ
tunabbihna
يُنَبِّهْنَ
yunabbihna
imperative
الْأَمْر
m نَبِّهْ
nabbih
نَبِّهَا
nabbihā
نَبِّهُوا
nabbihū
f نَبِّهِي
nabbihī
نَبِّهْنَ
nabbihna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُبِّهْتُ
nubbihtu
نُبِّهْتَ
nubbihta
نُبِّهَ
nubbiha
نُبِّهْتُمَا
nubbihtumā
نُبِّهَا
nubbihā
نُبِّهْنَا
nubbihnā
نُبِّهْتُمْ
nubbihtum
نُبِّهُوا
nubbihū
f نُبِّهْتِ
nubbihti
نُبِّهَتْ
nubbihat
نُبِّهَتَا
nubbihatā
نُبِّهْتُنَّ
nubbihtunna
نُبِّهْنَ
nubbihna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَبَّهُ
ʔunabbahu
تُنَبَّهُ
tunabbahu
يُنَبَّهُ
yunabbahu
تُنَبَّهَانِ
tunabbahāni
يُنَبَّهَانِ
yunabbahāni
نُنَبَّهُ
nunabbahu
تُنَبَّهُونَ
tunabbahūna
يُنَبَّهُونَ
yunabbahūna
f تُنَبَّهِينَ
tunabbahīna
تُنَبَّهُ
tunabbahu
تُنَبَّهَانِ
tunabbahāni
تُنَبَّهْنَ
tunabbahna
يُنَبَّهْنَ
yunabbahna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَبَّهَ
ʔunabbaha
تُنَبَّهَ
tunabbaha
يُنَبَّهَ
yunabbaha
تُنَبَّهَا
tunabbahā
يُنَبَّهَا
yunabbahā
نُنَبَّهَ
nunabbaha
تُنَبَّهُوا
tunabbahū
يُنَبَّهُوا
yunabbahū
f تُنَبَّهِي
tunabbahī
تُنَبَّهَ
tunabbaha
تُنَبَّهَا
tunabbahā
تُنَبَّهْنَ
tunabbahna
يُنَبَّهْنَ
yunabbahna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَبَّهْ
ʔunabbah
تُنَبَّهْ
tunabbah
يُنَبَّهْ
yunabbah
تُنَبَّهَا
tunabbahā
يُنَبَّهَا
yunabbahā
نُنَبَّهْ
nunabbah
تُنَبَّهُوا
tunabbahū
يُنَبَّهُوا
yunabbahū
f تُنَبَّهِي
tunabbahī
تُنَبَّهْ
tunabbah
تُنَبَّهَا
tunabbahā
تُنَبَّهْنَ
tunabbahna
يُنَبَّهْنَ
yunabbahna

South Levantine Arabic

Root
ن ب ه
3 terms

Etymology

From Arabic نَبَّهَ (nabbaha).

Pronunciation

  • IPA(key): /nab.bah/, [ˈnab.bah]
  • Audio (al-Lidd):(file)

Verb

نبّه • (nabbah) II (present بنبّه (binabbeh))

  1. (transitive) to wake
    Synonyms: صحّى (ṣaḥḥa), وعّى (waʕʕa)
  2. (transitive) to warn
    Synonyms: حذّر (ḥaḏḏar), وعّى (waʕʕa)

Conjugation

Conjugation of نبه
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m نبّهت (nabbaht) نبّهت (nabbaht) نبّه (nabbah) نبّهنا (nabbahna) نبّهتو (nabbahtu) نبّهو (nabbahu)
f نبّهتي (nabbahti) نبّهت (nabbahat)
present m بنبّه (banabbih) بتنبّه (bitnabbih) بنبّه (binabbih) مننبّه (minnabbih) بتنبّهو (bitnabbhu) بنبّهو (binabbhu)
f بتنبّهي (bitnabbhi) بتنبّه (bitnabbih)
subjunctive m انبّه (anabbih) تنبّه (tnabbih) ينبّه (ynabbih) ننبّه (nnabbih) تنبّهو (tnabbhu) ينبّهو (ynabbhu)
f تنبّهي (tnabbhi) تنبّه (tnabbih)
imperative m نبّه (nabbih) نبّهو (nabbhu)
f نبّهي (nabbhi)