نرجس

Arabic

Etymology 1

From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (nlgs /⁠nargis⁠/), from Ancient Greek νάρκισσος (nárkissos).

Pronunciation

  • IPA(key): /nar.d͡ʒis/
    • (Egyptian) IPA(key): [ˈnærɡes]

Noun

نَرْجِس • (narjism

  1. Narcissus gen. et spp.
Declension
Declension of noun نَرْجِس (narjis)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal نَرْجِس
narjis
النَّرْجِس
an-narjis
نَرْجِس
narjis
nominative نَرْجِسٌ
narjisun
النَّرْجِسُ
an-narjisu
نَرْجِسُ
narjisu
accusative نَرْجِسًا
narjisan
النَّرْجِسَ
an-narjisa
نَرْجِسَ
narjisa
genitive نَرْجِسٍ
narjisin
النَّرْجِسِ
an-narjisi
نَرْجِسِ
narjisi
Descendants
  • Azerbaijani: nərcis
  • Middle Armenian: նարճիս (narčis), նռճէս (nṙčēs)
  • Ottoman Turkish: نرجس (nercis)
  • Persian: نرجس (narjes)

Proper noun

نَرْجِس • (narjisf

  1. a female given name
Declension
Declension of noun نَرْجِس (narjis)
singular basic singular diptote
indefinite definite construct
informal نَرْجِس
narjis
nominative نَرْجِسُ
narjisu
accusative نَرْجِسَ
narjisa
genitive نَرْجِسَ
narjisa

Etymology 2

Verb

نرجس (form I)

  1. نَرْجَسُ (narjasu) /nar.d͡ʒa.su/: first-person plural non-past active indicative of رَجِسَ (rajisa)
  2. نَرْجَسَ (narjasa) /nar.d͡ʒa.sa/: first-person plural non-past active subjunctive of رَجِسَ (rajisa)
  3. نَرْجَسْ (narjas) /nar.d͡ʒas/: first-person plural non-past active jussive of رَجِسَ (rajisa)
  4. نَرْجُسُ (narjusu) /nar.d͡ʒu.su/: first-person plural non-past active indicative of رَجُسَ (rajusa)
  5. نَرْجُسَ (narjusa) /nar.d͡ʒu.sa/: first-person plural non-past active subjunctive of رَجُسَ (rajusa)
  6. نَرْجُسْ (narjus) /nar.d͡ʒus/: first-person plural non-past active jussive of رَجُسَ (rajusa)

Further reading

  • Asbaghi, Asya (2008) “Persian Loanwords”, in Versteegh, Kees, editor, Encyclopedia of Arabic Language and Linguistics, volume 3, Leiden: Brill, →ISBN, page 581
  • Freytag, Georg (1837) “نرجس”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum[1] (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 263
  • Löw, Immanuel (1924) Die Flora der Juden[2] (in German), volume 2, Wien und Leipzig: R. Löwit, pages 203–205

Ottoman Turkish

Etymology

Borrowed from Arabic نَرْجِس (narjis), from Middle Persian [Book Pahlavi needed] (nlgs /⁠nargis⁠/), from Ancient Greek νάρκισσος (nárkissos).

Noun

نرجس • (nercis)

  1. alternative form of نرگس (nergis)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic نَرْجِس (narjis), from Middle Persian [Book Pahlavi needed] (nlgs /⁠nargis⁠/), from Ancient Greek νάρκισσος (nárkissos).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? narjis
Dari reading? narjis
Iranian reading? narjes
Tajik reading? narjis

Noun

Dari نرجس
Iranian Persian
Tajik нарҷис

نرجس • (narjes) (plural نرجس‌ها)

  1. alternative form of نرگس (narges)