نفا

See also: نفى

Arabic

Verb

نَفَا • (nafā) I (non-past يَنْفُو (yanfū), verbal noun نَفْو (nafw)) (rare, obsolete, dialectal)

  1. alternative form of نَفَى (nafā)

Conjugation

Conjugation of نَفَا (I, final-weak, a ~ u, full passive, verbal noun نَفْو)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَفْو
nafw
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَافٍ
nāfin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْفُوّ
manfuww
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَفَوْتُ
nafawtu
نَفَوْتَ
nafawta
نَفَا
nafā
نَفَوْتُمَا
nafawtumā
نَفَوَا
nafawā
نَفَوْنَا
nafawnā
نَفَوْتُمْ
nafawtum
نَفَوْا
nafaw
f نَفَوْتِ
nafawti
نَفَتْ
nafat
نَفَتَا
nafatā
نَفَوْتُنَّ
nafawtunna
نَفَوْنَ
nafawna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنْفُو
ʔanfū
تَنْفُو
tanfū
يَنْفُو
yanfū
تَنْفُوَانِ
tanfuwāni
يَنْفُوَانِ
yanfuwāni
نَنْفُو
nanfū
تَنْفُونَ
tanfūna
يَنْفُونَ
yanfūna
f تَنْفِينَ
tanfīna
تَنْفُو
tanfū
تَنْفُوَانِ
tanfuwāni
تَنْفُونَ
tanfūna
يَنْفُونَ
yanfūna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنْفُوَ
ʔanfuwa
تَنْفُوَ
tanfuwa
يَنْفُوَ
yanfuwa
تَنْفُوَا
tanfuwā
يَنْفُوَا
yanfuwā
نَنْفُوَ
nanfuwa
تَنْفُوا
tanfū
يَنْفُوا
yanfū
f تَنْفِي
tanfī
تَنْفُوَ
tanfuwa
تَنْفُوَا
tanfuwā
تَنْفُونَ
tanfūna
يَنْفُونَ
yanfūna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنْفُ
ʔanfu
تَنْفُ
tanfu
يَنْفُ
yanfu
تَنْفُوَا
tanfuwā
يَنْفُوَا
yanfuwā
نَنْفُ
nanfu
تَنْفُوا
tanfū
يَنْفُوا
yanfū
f تَنْفِي
tanfī
تَنْفُ
tanfu
تَنْفُوَا
tanfuwā
تَنْفُونَ
tanfūna
يَنْفُونَ
yanfūna
imperative
الْأَمْر
m اُنْفُ
unfu
اُنْفُوَا
unfuwā
اُنْفُوا
unfū
f اُنْفِي
unfī
اُنْفُونَ
unfūna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُفِيتُ
nufītu
نُفِيتَ
nufīta
نُفِيَ
nufiya
نُفِيتُمَا
nufītumā
نُفِيَا
nufiyā
نُفِينَا
nufīnā
نُفِيتُمْ
nufītum
نُفُوا
nufū
f نُفِيتِ
nufīti
نُفِيَتْ
nufiyat
نُفِيَتَا
nufiyatā
نُفِيتُنَّ
nufītunna
نُفِينَ
nufīna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنْفَى
ʔunfā
تُنْفَى
tunfā
يُنْفَى
yunfā
تُنْفَيَانِ
tunfayāni
يُنْفَيَانِ
yunfayāni
نُنْفَى
nunfā
تُنْفَوْنَ
tunfawna
يُنْفَوْنَ
yunfawna
f تُنْفَيْنَ
tunfayna
تُنْفَى
tunfā
تُنْفَيَانِ
tunfayāni
تُنْفَيْنَ
tunfayna
يُنْفَيْنَ
yunfayna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنْفَى
ʔunfā
تُنْفَى
tunfā
يُنْفَى
yunfā
تُنْفَيَا
tunfayā
يُنْفَيَا
yunfayā
نُنْفَى
nunfā
تُنْفَوْا
tunfaw
يُنْفَوْا
yunfaw
f تُنْفَيْ
tunfay
تُنْفَى
tunfā
تُنْفَيَا
tunfayā
تُنْفَيْنَ
tunfayna
يُنْفَيْنَ
yunfayna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنْفَ
ʔunfa
تُنْفَ
tunfa
يُنْفَ
yunfa
تُنْفَيَا
tunfayā
يُنْفَيَا
yunfayā
نُنْفَ
nunfa
تُنْفَوْا
tunfaw
يُنْفَوْا
yunfaw
f تُنْفَيْ
tunfay
تُنْفَ
tunfa
تُنْفَيَا
tunfayā
تُنْفَيْنَ
tunfayna
يُنْفَيْنَ
yunfayna