نقار
Arabic
Etymology
Occupational noun from the root ن ق ر (n q r).
Noun
نَقَّار • (naqqār) m (plural نَقَّارُون (naqqārūn))
- pecker (Picus spp.)
- somebody who habitually or as a profession whittles, carves
- somebody who makes a knocking sound, as playing an instrument the sound of which can be described by the verb نَقَرَ (naqara), a نَقَّارَة (naqqāra) or نَاقُور (nāqūr)
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | نَقَّار naqqār |
النَّقَّار an-naqqār |
نَقَّار naqqār |
| nominative | نَقَّارٌ naqqārun |
النَّقَّارُ an-naqqāru |
نَقَّارُ naqqāru |
| accusative | نَقَّارًا naqqāran |
النَّقَّارَ an-naqqāra |
نَقَّارَ naqqāra |
| genitive | نَقَّارٍ naqqārin |
النَّقَّارِ an-naqqāri |
نَقَّارِ naqqāri |
| dual | indefinite | definite | construct |
| informal | نَقَّارَيْن naqqārayn |
النَّقَّارَيْن an-naqqārayn |
نَقَّارَيْ naqqāray |
| nominative | نَقَّارَانِ naqqārāni |
النَّقَّارَانِ an-naqqārāni |
نَقَّارَا naqqārā |
| accusative | نَقَّارَيْنِ naqqārayni |
النَّقَّارَيْنِ an-naqqārayni |
نَقَّارَيْ naqqāray |
| genitive | نَقَّارَيْنِ naqqārayni |
النَّقَّارَيْنِ an-naqqārayni |
نَقَّارَيْ naqqāray |
| plural | sound masculine plural | ||
| indefinite | definite | construct | |
| informal | نَقَّارِين naqqārīn |
النَّقَّارِين an-naqqārīn |
نَقَّارِي naqqārī |
| nominative | نَقَّارُونَ naqqārūna |
النَّقَّارُونَ an-naqqārūna |
نَقَّارُو naqqārū |
| accusative | نَقَّارِينَ naqqārīna |
النَّقَّارِينَ an-naqqārīna |
نَقَّارِي naqqārī |
| genitive | نَقَّارِينَ naqqārīna |
النَّقَّارِينَ an-naqqārīna |
نَقَّارِي naqqārī |
Adjective
نَقَّار • (naqqār)
- perforating with the bill (what a pecker does), or thumping
Declension
| singular | masculine | feminine | ||
|---|---|---|---|---|
| basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | نَقَّار naqqār |
النَّقَّار an-naqqār |
نَقَّارَة naqqāra |
النَّقَّارَة an-naqqāra |
| nominative | نَقَّارٌ naqqārun |
النَّقَّارُ an-naqqāru |
نَقَّارَةٌ naqqāratun |
النَّقَّارَةُ an-naqqāratu |
| accusative | نَقَّارًا naqqāran |
النَّقَّارَ an-naqqāra |
نَقَّارَةً naqqāratan |
النَّقَّارَةَ an-naqqārata |
| genitive | نَقَّارٍ naqqārin |
النَّقَّارِ an-naqqāri |
نَقَّارَةٍ naqqāratin |
النَّقَّارَةِ an-naqqārati |
| dual | masculine | feminine | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | نَقَّارَيْن naqqārayn |
النَّقَّارَيْن an-naqqārayn |
نَقَّارَتَيْن naqqāratayn |
النَّقَّارَتَيْن an-naqqāratayn |
| nominative | نَقَّارَانِ naqqārāni |
النَّقَّارَانِ an-naqqārāni |
نَقَّارَتَانِ naqqāratāni |
النَّقَّارَتَانِ an-naqqāratāni |
| accusative | نَقَّارَيْنِ naqqārayni |
النَّقَّارَيْنِ an-naqqārayni |
نَقَّارَتَيْنِ naqqāratayni |
النَّقَّارَتَيْنِ an-naqqāratayni |
| genitive | نَقَّارَيْنِ naqqārayni |
النَّقَّارَيْنِ an-naqqārayni |
نَقَّارَتَيْنِ naqqāratayni |
النَّقَّارَتَيْنِ an-naqqāratayni |
| plural | masculine | feminine | ||
| sound masculine plural | sound feminine plural | |||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| informal | نَقَّارِين naqqārīn |
النَّقَّارِين an-naqqārīn |
نَقَّارَات naqqārāt |
النَّقَّارَات an-naqqārāt |
| nominative | نَقَّارُونَ naqqārūna |
النَّقَّارُونَ an-naqqārūna |
نَقَّارَاتٌ naqqārātun |
النَّقَّارَاتُ an-naqqārātu |
| accusative | نَقَّارِينَ naqqārīna |
النَّقَّارِينَ an-naqqārīna |
نَقَّارَاتٍ naqqārātin |
النَّقَّارَاتِ an-naqqārāti |
| genitive | نَقَّارِينَ naqqārīna |
النَّقَّارِينَ an-naqqārīna |
نَقَّارَاتٍ naqqārātin |
النَّقَّارَاتِ an-naqqārāti |