هبه
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Arabic هِبَة (hiba, “gift, donation”).
Noun
هبه • (hibe) (definite accusative هبهیی (hibeyi), plural هبات (hibât))
- gift, present, something given to another voluntarily, without charge
- donation, grant, a voluntary gift or contribution for a specific cause
Derived terms
- هبه ایتمك (hibe etmek, “to gift”)
Descendants
- Turkish: hibe
Further reading
click to expand
- Barbier de Meynard, Charles (1886) “هبه”, in Dictionnaire turc-français, volume II, Paris: E. Leroux, page 851
- Çağbayır, Yaşar (2007) “hibe”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1959
- Devellioğlu, Ferit (1962) “hibe”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 436
- Kélékian, Diran (1911) “هبه”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 1321
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Donum”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[3], Vienna, column 430
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “هبة”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[4], Vienna, column 5423
- Redhouse, James W. (1890) “هبه”, in A Turkish and English Lexicon[5], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2157