هرج

Arabic

Root
ه ر ج (h r j)
2 terms

Verb

هَرَجَ • (haraja) I (non-past يَهْرِجُ (yahriju), verbal noun هَرْج (harj))

  1. to be in disorder, to be in great confusion, to be in great commotion
  2. to be agitated, to be confused, to be excited
  3. to handle or deal with clumsily
  4. to mix up, to clutter

Conjugation

Conjugation of هَرَجَ (I, sound, a ~ i, no passive, verbal noun هَرْج)
verbal noun
الْمَصْدَر
هَرْج
harj
active participle
اِسْم الْفَاعِل
هَارِج
hārij
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَرَجْتُ
harajtu
هَرَجْتَ
harajta
هَرَجَ
haraja
هَرَجْتُمَا
harajtumā
هَرَجَا
harajā
هَرَجْنَا
harajnā
هَرَجْتُمْ
harajtum
هَرَجُوا
harajū
f هَرَجْتِ
harajti
هَرَجَتْ
harajat
هَرَجَتَا
harajatā
هَرَجْتُنَّ
harajtunna
هَرَجْنَ
harajna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَهْرِجُ
ʔahriju
تَهْرِجُ
tahriju
يَهْرِجُ
yahriju
تَهْرِجَانِ
tahrijāni
يَهْرِجَانِ
yahrijāni
نَهْرِجُ
nahriju
تَهْرِجُونَ
tahrijūna
يَهْرِجُونَ
yahrijūna
f تَهْرِجِينَ
tahrijīna
تَهْرِجُ
tahriju
تَهْرِجَانِ
tahrijāni
تَهْرِجْنَ
tahrijna
يَهْرِجْنَ
yahrijna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَهْرِجَ
ʔahrija
تَهْرِجَ
tahrija
يَهْرِجَ
yahrija
تَهْرِجَا
tahrijā
يَهْرِجَا
yahrijā
نَهْرِجَ
nahrija
تَهْرِجُوا
tahrijū
يَهْرِجُوا
yahrijū
f تَهْرِجِي
tahrijī
تَهْرِجَ
tahrija
تَهْرِجَا
tahrijā
تَهْرِجْنَ
tahrijna
يَهْرِجْنَ
yahrijna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَهْرِجْ
ʔahrij
تَهْرِجْ
tahrij
يَهْرِجْ
yahrij
تَهْرِجَا
tahrijā
يَهْرِجَا
yahrijā
نَهْرِجْ
nahrij
تَهْرِجُوا
tahrijū
يَهْرِجُوا
yahrijū
f تَهْرِجِي
tahrijī
تَهْرِجْ
tahrij
تَهْرِجَا
tahrijā
تَهْرِجْنَ
tahrijna
يَهْرِجْنَ
yahrijna
imperative
الْأَمْر
m اِهْرِجْ
ihrij
اِهْرِجَا
ihrijā
اِهْرِجُوا
ihrijū
f اِهْرِجِي
ihrijī
اِهْرِجْنَ
ihrijna

Verb

هَرَجَ • (haraja) I (non-past يَهْرُجُ (yahruju), verbal noun هَرْج (harj)) (obsolete)

  1. to make out with, to get busy with, to cohabit
  2. to leave open (a door)
  3. to kill

Conjugation

Conjugation of هَرَجَ (I, sound, a ~ u, full passive (?), verbal noun هَرْج)
verbal noun
الْمَصْدَر
هَرْج
harj
active participle
اِسْم الْفَاعِل
هَارِج
hārij
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَهْرُوج
mahrūj
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَرَجْتُ
harajtu
هَرَجْتَ
harajta
هَرَجَ
haraja
هَرَجْتُمَا
harajtumā
هَرَجَا
harajā
هَرَجْنَا
harajnā
هَرَجْتُمْ
harajtum
هَرَجُوا
harajū
f هَرَجْتِ
harajti
هَرَجَتْ
harajat
هَرَجَتَا
harajatā
هَرَجْتُنَّ
harajtunna
هَرَجْنَ
harajna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَهْرُجُ
ʔahruju
تَهْرُجُ
tahruju
يَهْرُجُ
yahruju
تَهْرُجَانِ
tahrujāni
يَهْرُجَانِ
yahrujāni
نَهْرُجُ
nahruju
تَهْرُجُونَ
tahrujūna
يَهْرُجُونَ
yahrujūna
f تَهْرُجِينَ
tahrujīna
تَهْرُجُ
tahruju
تَهْرُجَانِ
tahrujāni
تَهْرُجْنَ
tahrujna
يَهْرُجْنَ
yahrujna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَهْرُجَ
ʔahruja
تَهْرُجَ
tahruja
يَهْرُجَ
yahruja
تَهْرُجَا
tahrujā
يَهْرُجَا
yahrujā
نَهْرُجَ
nahruja
تَهْرُجُوا
tahrujū
يَهْرُجُوا
yahrujū
f تَهْرُجِي
tahrujī
تَهْرُجَ
tahruja
تَهْرُجَا
tahrujā
تَهْرُجْنَ
tahrujna
يَهْرُجْنَ
yahrujna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَهْرُجْ
ʔahruj
تَهْرُجْ
tahruj
يَهْرُجْ
yahruj
تَهْرُجَا
tahrujā
يَهْرُجَا
yahrujā
نَهْرُجْ
nahruj
تَهْرُجُوا
tahrujū
يَهْرُجُوا
yahrujū
f تَهْرُجِي
tahrujī
تَهْرُجْ
tahruj
تَهْرُجَا
tahrujā
تَهْرُجْنَ
tahrujna
يَهْرُجْنَ
yahrujna
imperative
الْأَمْر
m اُهْرُجْ
uhruj
اُهْرُجَا
uhrujā
اُهْرُجُوا
uhrujū
f اُهْرُجِي
uhrujī
اُهْرُجْنَ
uhrujna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هُرِجْتُ
hurijtu
هُرِجْتَ
hurijta
هُرِجَ
hurija
هُرِجْتُمَا
hurijtumā
هُرِجَا
hurijā
هُرِجْنَا
hurijnā
هُرِجْتُمْ
hurijtum
هُرِجُوا
hurijū
f هُرِجْتِ
hurijti
هُرِجَتْ
hurijat
هُرِجَتَا
hurijatā
هُرِجْتُنَّ
hurijtunna
هُرِجْنَ
hurijna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهْرَجُ
ʔuhraju
تُهْرَجُ
tuhraju
يُهْرَجُ
yuhraju
تُهْرَجَانِ
tuhrajāni
يُهْرَجَانِ
yuhrajāni
نُهْرَجُ
nuhraju
تُهْرَجُونَ
tuhrajūna
يُهْرَجُونَ
yuhrajūna
f تُهْرَجِينَ
tuhrajīna
تُهْرَجُ
tuhraju
تُهْرَجَانِ
tuhrajāni
تُهْرَجْنَ
tuhrajna
يُهْرَجْنَ
yuhrajna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهْرَجَ
ʔuhraja
تُهْرَجَ
tuhraja
يُهْرَجَ
yuhraja
تُهْرَجَا
tuhrajā
يُهْرَجَا
yuhrajā
نُهْرَجَ
nuhraja
تُهْرَجُوا
tuhrajū
يُهْرَجُوا
yuhrajū
f تُهْرَجِي
tuhrajī
تُهْرَجَ
tuhraja
تُهْرَجَا
tuhrajā
تُهْرَجْنَ
tuhrajna
يُهْرَجْنَ
yuhrajna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهْرَجْ
ʔuhraj
تُهْرَجْ
tuhraj
يُهْرَجْ
yuhraj
تُهْرَجَا
tuhrajā
يُهْرَجَا
yuhrajā
نُهْرَجْ
nuhraj
تُهْرَجُوا
tuhrajū
يُهْرَجُوا
yuhrajū
f تُهْرَجِي
tuhrajī
تُهْرَجْ
tuhraj
تُهْرَجَا
tuhrajā
تُهْرَجْنَ
tuhrajna
يُهْرَجْنَ
yuhrajna

Verb

هَرَّجَ • (harraja) II (non-past يُهَرِّجُ (yuharriju), verbal noun تَهْرِيج (tahrīj))

  1. to agitate, to disrupt, to put into (more) commotion, to stir up, to get (someone) excited
  2. to jest, to play around (by being silly or the like), to clown around, to play the fool, to behave in a silly or foolish way

Conjugation

Conjugation of هَرَّجَ (II, sound, full passive, verbal noun تَهْرِيج)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَهْرِيج
tahrīj
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُهَرِّج
muharrij
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُهَرَّج
muharraj
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَرَّجْتُ
harrajtu
هَرَّجْتَ
harrajta
هَرَّجَ
harraja
هَرَّجْتُمَا
harrajtumā
هَرَّجَا
harrajā
هَرَّجْنَا
harrajnā
هَرَّجْتُمْ
harrajtum
هَرَّجُوا
harrajū
f هَرَّجْتِ
harrajti
هَرَّجَتْ
harrajat
هَرَّجَتَا
harrajatā
هَرَّجْتُنَّ
harrajtunna
هَرَّجْنَ
harrajna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهَرِّجُ
ʔuharriju
تُهَرِّجُ
tuharriju
يُهَرِّجُ
yuharriju
تُهَرِّجَانِ
tuharrijāni
يُهَرِّجَانِ
yuharrijāni
نُهَرِّجُ
nuharriju
تُهَرِّجُونَ
tuharrijūna
يُهَرِّجُونَ
yuharrijūna
f تُهَرِّجِينَ
tuharrijīna
تُهَرِّجُ
tuharriju
تُهَرِّجَانِ
tuharrijāni
تُهَرِّجْنَ
tuharrijna
يُهَرِّجْنَ
yuharrijna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهَرِّجَ
ʔuharrija
تُهَرِّجَ
tuharrija
يُهَرِّجَ
yuharrija
تُهَرِّجَا
tuharrijā
يُهَرِّجَا
yuharrijā
نُهَرِّجَ
nuharrija
تُهَرِّجُوا
tuharrijū
يُهَرِّجُوا
yuharrijū
f تُهَرِّجِي
tuharrijī
تُهَرِّجَ
tuharrija
تُهَرِّجَا
tuharrijā
تُهَرِّجْنَ
tuharrijna
يُهَرِّجْنَ
yuharrijna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهَرِّجْ
ʔuharrij
تُهَرِّجْ
tuharrij
يُهَرِّجْ
yuharrij
تُهَرِّجَا
tuharrijā
يُهَرِّجَا
yuharrijā
نُهَرِّجْ
nuharrij
تُهَرِّجُوا
tuharrijū
يُهَرِّجُوا
yuharrijū
f تُهَرِّجِي
tuharrijī
تُهَرِّجْ
tuharrij
تُهَرِّجَا
tuharrijā
تُهَرِّجْنَ
tuharrijna
يُهَرِّجْنَ
yuharrijna
imperative
الْأَمْر
m هَرِّجْ
harrij
هَرِّجَا
harrijā
هَرِّجُوا
harrijū
f هَرِّجِي
harrijī
هَرِّجْنَ
harrijna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هُرِّجْتُ
hurrijtu
هُرِّجْتَ
hurrijta
هُرِّجَ
hurrija
هُرِّجْتُمَا
hurrijtumā
هُرِّجَا
hurrijā
هُرِّجْنَا
hurrijnā
هُرِّجْتُمْ
hurrijtum
هُرِّجُوا
hurrijū
f هُرِّجْتِ
hurrijti
هُرِّجَتْ
hurrijat
هُرِّجَتَا
hurrijatā
هُرِّجْتُنَّ
hurrijtunna
هُرِّجْنَ
hurrijna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهَرَّجُ
ʔuharraju
تُهَرَّجُ
tuharraju
يُهَرَّجُ
yuharraju
تُهَرَّجَانِ
tuharrajāni
يُهَرَّجَانِ
yuharrajāni
نُهَرَّجُ
nuharraju
تُهَرَّجُونَ
tuharrajūna
يُهَرَّجُونَ
yuharrajūna
f تُهَرَّجِينَ
tuharrajīna
تُهَرَّجُ
tuharraju
تُهَرَّجَانِ
tuharrajāni
تُهَرَّجْنَ
tuharrajna
يُهَرَّجْنَ
yuharrajna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهَرَّجَ
ʔuharraja
تُهَرَّجَ
tuharraja
يُهَرَّجَ
yuharraja
تُهَرَّجَا
tuharrajā
يُهَرَّجَا
yuharrajā
نُهَرَّجَ
nuharraja
تُهَرَّجُوا
tuharrajū
يُهَرَّجُوا
yuharrajū
f تُهَرَّجِي
tuharrajī
تُهَرَّجَ
tuharraja
تُهَرَّجَا
tuharrajā
تُهَرَّجْنَ
tuharrajna
يُهَرَّجْنَ
yuharrajna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهَرَّجْ
ʔuharraj
تُهَرَّجْ
tuharraj
يُهَرَّجْ
yuharraj
تُهَرَّجَا
tuharrajā
يُهَرَّجَا
yuharrajā
نُهَرَّجْ
nuharraj
تُهَرَّجُوا
tuharrajū
يُهَرَّجُوا
yuharrajū
f تُهَرَّجِي
tuharrajī
تُهَرَّجْ
tuharraj
تُهَرَّجَا
tuharrajā
تُهَرَّجْنَ
tuharrajna
يُهَرَّجْنَ
yuharrajna

Noun

هَرْج • (harjm

  1. verbal noun of هَرَجَ (haraja) (form I), commotion, tumult

Declension

Declension of noun هَرْج (harj)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal هَرْج
harj
الْهَرْج
al-harj
هَرْج
harj
nominative هَرْجٌ
harjun
الْهَرْجُ
al-harju
هَرْجُ
harju
accusative هَرْجًا
harjan
الْهَرْجَ
al-harja
هَرْجَ
harja
genitive هَرْجٍ
harjin
الْهَرْجِ
al-harji
هَرْجِ
harji

Descendants

  • Magahi: 𑂯𑂩𑂹𑂔𑂰 (harjā)

Adjective

هَرِج • (harij)

  1. fatuous, sottish

Declension

Declension of noun هَرِج (harij)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal هَرِج
harij
الْهَرِج
al-harij
هَرِج
harij
nominative هَرِجٌ
harijun
الْهَرِجُ
al-hariju
هَرِجُ
hariju
accusative هَرِجًا
harijan
الْهَرِجَ
al-harija
هَرِجَ
harija
genitive هَرِجٍ
harijin
الْهَرِجِ
al-hariji
هَرِجِ
hariji

Hijazi Arabic

Root
ه ر ج
2 terms

Etymology

From Arabic هَرَجَ (haraja).

Pronunciation

  • IPA(key): /ha.rad͡ʒ/

Verb

هرج • (haraj) I (non-past يِهْرُج (yihruj))

  1. to talk
    Synonym: اتكلم (atkallam)

Conjugation

Conjugation of هرج
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m هرجت (harajt) هرجت (harajt) هرج (haraj) هرجنا (harajna) هرجتوا (harajtu) هرجوا (haraju)
f هرجتي (harajti) هرجت (harajat)
non-past m أهرج (ʔahruj) تهرج (tihruj) يهرج (yihruj) نهرج (nihruj) تهرجوا (tihruju) يهرجوا (yihruju)
f تهرجي (tihruji) تهرج (tihruj)
imperative m اهرج (ahruj) اهرجوا (ahruju)
f اهرجي (ahruji)

Persian

Etymology

Borrowed from Arabic هَرْج (harj).

Pronunciation

 

Readings
Classical reading? harj
Dari reading? harj
Iranian reading? harj
Tajik reading? harj

Noun

Dari هرج
Iranian Persian
Tajik ҳарҷ

هرج • (harj)

  1. riot
    هرج و مرجharj-o-marjanarchy