هرس

See also: هرش

Arabic

Root
ه ر س (h r s)
8 terms

Verb

هَرَسَ • (harasa) I (non-past يَهْرُسُ (yahrusu), verbal noun هَرْس (hars))

  1. to crush, to pound, to grind, to squash

Conjugation

Conjugation of هَرَسَ (I, sound, a ~ u, full passive (?), verbal noun هَرْس)
verbal noun
الْمَصْدَر
هَرْس
hars
active participle
اِسْم الْفَاعِل
هَارِس
hāris
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَهْرُوس
mahrūs
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَرَسْتُ
harastu
هَرَسْتَ
harasta
هَرَسَ
harasa
هَرَسْتُمَا
harastumā
هَرَسَا
harasā
هَرَسْنَا
harasnā
هَرَسْتُمْ
harastum
هَرَسُوا
harasū
f هَرَسْتِ
harasti
هَرَسَتْ
harasat
هَرَسَتَا
harasatā
هَرَسْتُنَّ
harastunna
هَرَسْنَ
harasna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَهْرُسُ
ʔahrusu
تَهْرُسُ
tahrusu
يَهْرُسُ
yahrusu
تَهْرُسَانِ
tahrusāni
يَهْرُسَانِ
yahrusāni
نَهْرُسُ
nahrusu
تَهْرُسُونَ
tahrusūna
يَهْرُسُونَ
yahrusūna
f تَهْرُسِينَ
tahrusīna
تَهْرُسُ
tahrusu
تَهْرُسَانِ
tahrusāni
تَهْرُسْنَ
tahrusna
يَهْرُسْنَ
yahrusna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَهْرُسَ
ʔahrusa
تَهْرُسَ
tahrusa
يَهْرُسَ
yahrusa
تَهْرُسَا
tahrusā
يَهْرُسَا
yahrusā
نَهْرُسَ
nahrusa
تَهْرُسُوا
tahrusū
يَهْرُسُوا
yahrusū
f تَهْرُسِي
tahrusī
تَهْرُسَ
tahrusa
تَهْرُسَا
tahrusā
تَهْرُسْنَ
tahrusna
يَهْرُسْنَ
yahrusna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَهْرُسْ
ʔahrus
تَهْرُسْ
tahrus
يَهْرُسْ
yahrus
تَهْرُسَا
tahrusā
يَهْرُسَا
yahrusā
نَهْرُسْ
nahrus
تَهْرُسُوا
tahrusū
يَهْرُسُوا
yahrusū
f تَهْرُسِي
tahrusī
تَهْرُسْ
tahrus
تَهْرُسَا
tahrusā
تَهْرُسْنَ
tahrusna
يَهْرُسْنَ
yahrusna
imperative
الْأَمْر
m اُهْرُسْ
uhrus
اُهْرُسَا
uhrusā
اُهْرُسُوا
uhrusū
f اُهْرُسِي
uhrusī
اُهْرُسْنَ
uhrusna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هُرِسْتُ
huristu
هُرِسْتَ
hurista
هُرِسَ
hurisa
هُرِسْتُمَا
huristumā
هُرِسَا
hurisā
هُرِسْنَا
hurisnā
هُرِسْتُمْ
huristum
هُرِسُوا
hurisū
f هُرِسْتِ
huristi
هُرِسَتْ
hurisat
هُرِسَتَا
hurisatā
هُرِسْتُنَّ
huristunna
هُرِسْنَ
hurisna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهْرَسُ
ʔuhrasu
تُهْرَسُ
tuhrasu
يُهْرَسُ
yuhrasu
تُهْرَسَانِ
tuhrasāni
يُهْرَسَانِ
yuhrasāni
نُهْرَسُ
nuhrasu
تُهْرَسُونَ
tuhrasūna
يُهْرَسُونَ
yuhrasūna
f تُهْرَسِينَ
tuhrasīna
تُهْرَسُ
tuhrasu
تُهْرَسَانِ
tuhrasāni
تُهْرَسْنَ
tuhrasna
يُهْرَسْنَ
yuhrasna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهْرَسَ
ʔuhrasa
تُهْرَسَ
tuhrasa
يُهْرَسَ
yuhrasa
تُهْرَسَا
tuhrasā
يُهْرَسَا
yuhrasā
نُهْرَسَ
nuhrasa
تُهْرَسُوا
tuhrasū
يُهْرَسُوا
yuhrasū
f تُهْرَسِي
tuhrasī
تُهْرَسَ
tuhrasa
تُهْرَسَا
tuhrasā
تُهْرَسْنَ
tuhrasna
يُهْرَسْنَ
yuhrasna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهْرَسْ
ʔuhras
تُهْرَسْ
tuhras
يُهْرَسْ
yuhras
تُهْرَسَا
tuhrasā
يُهْرَسَا
yuhrasā
نُهْرَسْ
nuhras
تُهْرَسُوا
tuhrasū
يُهْرَسُوا
yuhrasū
f تُهْرَسِي
tuhrasī
تُهْرَسْ
tuhras
تُهْرَسَا
tuhrasā
تُهْرَسْنَ
tuhrasna
يُهْرَسْنَ
yuhrasna

Verb

هَرَّسَ • (harrasa) II (non-past يُهَرِّسُ (yuharrisu), verbal noun تَهْرِيس (tahrīs))

  1. to crush, to pound, to grind, to squash

Conjugation

Conjugation of هَرَّسَ (II, sound, full passive, verbal noun تَهْرِيس)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَهْرِيس
tahrīs
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُهَرِّس
muharris
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُهَرَّس
muharras
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هَرَّسْتُ
harrastu
هَرَّسْتَ
harrasta
هَرَّسَ
harrasa
هَرَّسْتُمَا
harrastumā
هَرَّسَا
harrasā
هَرَّسْنَا
harrasnā
هَرَّسْتُمْ
harrastum
هَرَّسُوا
harrasū
f هَرَّسْتِ
harrasti
هَرَّسَتْ
harrasat
هَرَّسَتَا
harrasatā
هَرَّسْتُنَّ
harrastunna
هَرَّسْنَ
harrasna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهَرِّسُ
ʔuharrisu
تُهَرِّسُ
tuharrisu
يُهَرِّسُ
yuharrisu
تُهَرِّسَانِ
tuharrisāni
يُهَرِّسَانِ
yuharrisāni
نُهَرِّسُ
nuharrisu
تُهَرِّسُونَ
tuharrisūna
يُهَرِّسُونَ
yuharrisūna
f تُهَرِّسِينَ
tuharrisīna
تُهَرِّسُ
tuharrisu
تُهَرِّسَانِ
tuharrisāni
تُهَرِّسْنَ
tuharrisna
يُهَرِّسْنَ
yuharrisna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهَرِّسَ
ʔuharrisa
تُهَرِّسَ
tuharrisa
يُهَرِّسَ
yuharrisa
تُهَرِّسَا
tuharrisā
يُهَرِّسَا
yuharrisā
نُهَرِّسَ
nuharrisa
تُهَرِّسُوا
tuharrisū
يُهَرِّسُوا
yuharrisū
f تُهَرِّسِي
tuharrisī
تُهَرِّسَ
tuharrisa
تُهَرِّسَا
tuharrisā
تُهَرِّسْنَ
tuharrisna
يُهَرِّسْنَ
yuharrisna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهَرِّسْ
ʔuharris
تُهَرِّسْ
tuharris
يُهَرِّسْ
yuharris
تُهَرِّسَا
tuharrisā
يُهَرِّسَا
yuharrisā
نُهَرِّسْ
nuharris
تُهَرِّسُوا
tuharrisū
يُهَرِّسُوا
yuharrisū
f تُهَرِّسِي
tuharrisī
تُهَرِّسْ
tuharris
تُهَرِّسَا
tuharrisā
تُهَرِّسْنَ
tuharrisna
يُهَرِّسْنَ
yuharrisna
imperative
الْأَمْر
m هَرِّسْ
harris
هَرِّسَا
harrisā
هَرِّسُوا
harrisū
f هَرِّسِي
harrisī
هَرِّسْنَ
harrisna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m هُرِّسْتُ
hurristu
هُرِّسْتَ
hurrista
هُرِّسَ
hurrisa
هُرِّسْتُمَا
hurristumā
هُرِّسَا
hurrisā
هُرِّسْنَا
hurrisnā
هُرِّسْتُمْ
hurristum
هُرِّسُوا
hurrisū
f هُرِّسْتِ
hurristi
هُرِّسَتْ
hurrisat
هُرِّسَتَا
hurrisatā
هُرِّسْتُنَّ
hurristunna
هُرِّسْنَ
hurrisna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُهَرَّسُ
ʔuharrasu
تُهَرَّسُ
tuharrasu
يُهَرَّسُ
yuharrasu
تُهَرَّسَانِ
tuharrasāni
يُهَرَّسَانِ
yuharrasāni
نُهَرَّسُ
nuharrasu
تُهَرَّسُونَ
tuharrasūna
يُهَرَّسُونَ
yuharrasūna
f تُهَرَّسِينَ
tuharrasīna
تُهَرَّسُ
tuharrasu
تُهَرَّسَانِ
tuharrasāni
تُهَرَّسْنَ
tuharrasna
يُهَرَّسْنَ
yuharrasna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُهَرَّسَ
ʔuharrasa
تُهَرَّسَ
tuharrasa
يُهَرَّسَ
yuharrasa
تُهَرَّسَا
tuharrasā
يُهَرَّسَا
yuharrasā
نُهَرَّسَ
nuharrasa
تُهَرَّسُوا
tuharrasū
يُهَرَّسُوا
yuharrasū
f تُهَرَّسِي
tuharrasī
تُهَرَّسَ
tuharrasa
تُهَرَّسَا
tuharrasā
تُهَرَّسْنَ
tuharrasna
يُهَرَّسْنَ
yuharrasna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُهَرَّسْ
ʔuharras
تُهَرَّسْ
tuharras
يُهَرَّسْ
yuharras
تُهَرَّسَا
tuharrasā
يُهَرَّسَا
yuharrasā
نُهَرَّسْ
nuharras
تُهَرَّسُوا
tuharrasū
يُهَرَّسُوا
yuharrasū
f تُهَرَّسِي
tuharrasī
تُهَرَّسْ
tuharras
تُهَرَّسَا
tuharrasā
تُهَرَّسْنَ
tuharrasna
يُهَرَّسْنَ
yuharrasna

Noun

هَرْس • (harsm

  1. verbal noun of هَرَسَ (harasa) (form I)

Declension

Declension of noun هَرْس (hars)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal هَرْس
hars
الْهَرْس
al-hars
هَرْس
hars
nominative هَرْسٌ
harsun
الْهَرْسُ
al-harsu
هَرْسُ
harsu
accusative هَرْسًا
harsan
الْهَرْسَ
al-harsa
هَرْسَ
harsa
genitive هَرْسٍ
harsin
الْهَرْسِ
al-harsi
هَرْسِ
harsi