هنگام
Persian
Etymology
From Middle Persian [script needed] (hngʾm /hangām/, “time, occasion”); by surface analysis, هن (han, “alternative form of همـ (ham-, “co-”)”) + گام (gām, “step”).[1] Akin to Old Armenian հանգամանք (hangamankʻ, “details, circumstances, way”), an Iranian borrowing.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /han.ˈɡaːm/
- (Dari, formal) IPA(key): [häŋ.ɡɑːm]
- (Iran, formal) IPA(key): [hæŋ.ɡɒːm], [heŋ.ɡɒːm]
- (Tajik, formal) IPA(key): [häŋ.ɡɔm]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | hangām |
| Dari reading? | hangām |
| Iranian reading? | hangâm, hengâm |
| Tajik reading? | hangom |
Noun
| Dari | هنگام |
|---|---|
| Iranian Persian | |
| Tajik | ҳангом |
هنگام • (hangâm, hengâm)[2][3]
- moment, time, event
- (rare) season
- 11th century, Manuchehri
- هنگام بهار است و جهان چون بت فرخار
خیز ای بت فرخار و بیار آن گل بی خار- hangâm-î bahâr ast u jahân čun but-î farxâr, xêz ay but-î farxâr u beyâr ân gul-î be xâr
- 11th century, Manuchehri
Derived terms
- بهنگام (behengâm)
- هنگامه (hengâme)
- هنگامی که (hengâmi ke)
- شباهنگام (šabâhengâm)
Descendants
- → Gujarati: હંગામ (haṅgām)
References
- ^ Rastorgujeva, V. S., Edelʹman, D. I. (2007) Etimologičeskij slovarʹ iranskix jazykov [Etymological Dictionary of Iranian Languages] (in Russian), volume 3, Moscow: Vostochnaya Literatura, page 128
- ^ Steingass, Francis Joseph (1892) “هنگام”, in A Comprehensive Persian–English dictionary, London: Routledge & K. Paul
- ^ MacKenzie, D. N. (1971) “hngʾm”, in A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press, page 42