واتر

Arabic

Root
و ت ر (w t r)
5 terms

Verb

وَاتَرَ • (wātara) III (non-past يُوَاتِرُ (yuwātiru), verbal noun مُوَاتَرَة (muwātara))

  1. to perform at intervals, to do intermittently, to do with interruptions

Conjugation

Conjugation of وَاتَرَ (III, sound, full passive, verbal noun مُوَاتَرَة)
verbal noun
الْمَصْدَر
مُوَاتَرَة
muwātara
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُوَاتِر
muwātir
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُوَاتَر
muwātar
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَاتَرْتُ
wātartu
وَاتَرْتَ
wātarta
وَاتَرَ
wātara
وَاتَرْتُمَا
wātartumā
وَاتَرَا
wātarā
وَاتَرْنَا
wātarnā
وَاتَرْتُمْ
wātartum
وَاتَرُوا
wātarū
f وَاتَرْتِ
wātarti
وَاتَرَتْ
wātarat
وَاتَرَتَا
wātaratā
وَاتَرْتُنَّ
wātartunna
وَاتَرْنَ
wātarna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَاتِرُ
ʔuwātiru
تُوَاتِرُ
tuwātiru
يُوَاتِرُ
yuwātiru
تُوَاتِرَانِ
tuwātirāni
يُوَاتِرَانِ
yuwātirāni
نُوَاتِرُ
nuwātiru
تُوَاتِرُونَ
tuwātirūna
يُوَاتِرُونَ
yuwātirūna
f تُوَاتِرِينَ
tuwātirīna
تُوَاتِرُ
tuwātiru
تُوَاتِرَانِ
tuwātirāni
تُوَاتِرْنَ
tuwātirna
يُوَاتِرْنَ
yuwātirna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَاتِرَ
ʔuwātira
تُوَاتِرَ
tuwātira
يُوَاتِرَ
yuwātira
تُوَاتِرَا
tuwātirā
يُوَاتِرَا
yuwātirā
نُوَاتِرَ
nuwātira
تُوَاتِرُوا
tuwātirū
يُوَاتِرُوا
yuwātirū
f تُوَاتِرِي
tuwātirī
تُوَاتِرَ
tuwātira
تُوَاتِرَا
tuwātirā
تُوَاتِرْنَ
tuwātirna
يُوَاتِرْنَ
yuwātirna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَاتِرْ
ʔuwātir
تُوَاتِرْ
tuwātir
يُوَاتِرْ
yuwātir
تُوَاتِرَا
tuwātirā
يُوَاتِرَا
yuwātirā
نُوَاتِرْ
nuwātir
تُوَاتِرُوا
tuwātirū
يُوَاتِرُوا
yuwātirū
f تُوَاتِرِي
tuwātirī
تُوَاتِرْ
tuwātir
تُوَاتِرَا
tuwātirā
تُوَاتِرْنَ
tuwātirna
يُوَاتِرْنَ
yuwātirna
imperative
الْأَمْر
m وَاتِرْ
wātir
وَاتِرَا
wātirā
وَاتِرُوا
wātirū
f وَاتِرِي
wātirī
وَاتِرْنَ
wātirna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُوتِرْتُ
wūtirtu
وُوتِرْتَ
wūtirta
وُوتِرَ
wūtira
وُوتِرْتُمَا
wūtirtumā
وُوتِرَا
wūtirā
وُوتِرْنَا
wūtirnā
وُوتِرْتُمْ
wūtirtum
وُوتِرُوا
wūtirū
f وُوتِرْتِ
wūtirti
وُوتِرَتْ
wūtirat
وُوتِرَتَا
wūtiratā
وُوتِرْتُنَّ
wūtirtunna
وُوتِرْنَ
wūtirna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَاتَرُ
ʔuwātaru
تُوَاتَرُ
tuwātaru
يُوَاتَرُ
yuwātaru
تُوَاتَرَانِ
tuwātarāni
يُوَاتَرَانِ
yuwātarāni
نُوَاتَرُ
nuwātaru
تُوَاتَرُونَ
tuwātarūna
يُوَاتَرُونَ
yuwātarūna
f تُوَاتَرِينَ
tuwātarīna
تُوَاتَرُ
tuwātaru
تُوَاتَرَانِ
tuwātarāni
تُوَاتَرْنَ
tuwātarna
يُوَاتَرْنَ
yuwātarna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَاتَرَ
ʔuwātara
تُوَاتَرَ
tuwātara
يُوَاتَرَ
yuwātara
تُوَاتَرَا
tuwātarā
يُوَاتَرَا
yuwātarā
نُوَاتَرَ
nuwātara
تُوَاتَرُوا
tuwātarū
يُوَاتَرُوا
yuwātarū
f تُوَاتَرِي
tuwātarī
تُوَاتَرَ
tuwātara
تُوَاتَرَا
tuwātarā
تُوَاتَرْنَ
tuwātarna
يُوَاتَرْنَ
yuwātarna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَاتَرْ
ʔuwātar
تُوَاتَرْ
tuwātar
يُوَاتَرْ
yuwātar
تُوَاتَرَا
tuwātarā
يُوَاتَرَا
yuwātarā
نُوَاتَرْ
nuwātar
تُوَاتَرُوا
tuwātarū
يُوَاتَرُوا
yuwātarū
f تُوَاتَرِي
tuwātarī
تُوَاتَرْ
tuwātar
تُوَاتَرَا
tuwātarā
تُوَاتَرْنَ
tuwātarna
يُوَاتَرْنَ
yuwātarna