وخر

Hijazi Arabic

Root
و خ ر
1 term

Etymology

From Arabic أَخَّرَ (ʔaḵḵara).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈwax.xar/

Verb

وخر • (waḵḵar) II (non-past يوخر (yiwaḵḵir))

  1. to step aside
  2. to remove
  3. to move

Conjugation

Conjugation of وخر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وخرت (waḵḵart) وخرت (waḵḵart) وخر (waḵḵar) وخرنا (waḵḵarna) وخرتوا (waḵḵartu) وخروا (waḵḵaru)
f وخرتي (waḵḵarti) وخرت (waḵḵarat)
non-past m أوخر (ʔawaḵḵir) توخر (tiwaḵḵir) يوخر (yiwaḵḵir) نوخر (niwaḵḵir) توخروا (tiwaḵḵiru) يوخروا (yiwaḵḵiru)
f توخري (tiwaḵḵiri) توخر (tiwaḵḵir)
imperative m وخر (waḵḵir) وخروا (waḵḵiru)
f وخري (waḵḵiri)

Moroccan Arabic

Etymology

Root
و خ ر
2 terms

From Arabic أَخَّرَ (ʔaḵḵara).

Pronunciation

  • IPA(key): /wax.xar/

Verb

وخر • (waḵḵar) II (non-past يوخر (ywaḵḵar))

  1. to step aside
  2. to move
  3. to postpone, to set back, to hold back, to put back, to delay

Conjugation

Conjugation of وخر
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m وخّرت (waḵḵart) وخّرتي (waḵḵarti) وخّر (waḵḵar) وخّرنا (waḵḵarna) وخّرتوا (waḵḵartu) وخّروا (waḵḵru)
f وخّرت (waḵḵrāt)
non-past m نوخّر (nwaḵḵar) توخّر (twaḵḵar) يوخّر (ywaḵḵar) نوخّروا (nwaḵḵru) توخّروا (twaḵḵru) يوخّروا (ywaḵḵru)
f توخّري (twaḵḵri) توخّر (twaḵḵar)
imperative m وخّر (waḵḵar) وخّروا (waḵḵru)
f وخّري (waḵḵri)