وريث

Arabic

Root
و ر ث (w r ṯ)
12 terms

Etymology

فَعِيل (faʕīl)-type stative-verb derived from the active participle from the verb وَرَثَ (waraṯa, to inherit).

Pronunciation

  • IPA(key): /wa.riːθ/
  • Rhymes: -iːθ

Noun

وَرِيث • (warīṯm

  1. heir

Declension

Declension of noun وَرِيث (warīṯ)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal وَرِيث
warīṯ
الْوَرِيث
al-warīṯ
وَرِيث
warīṯ
nominative وَرِيثٌ
warīṯun
الْوَرِيثُ
al-warīṯu
وَرِيثُ
warīṯu
accusative وَرِيثًا
warīṯan
الْوَرِيثَ
al-warīṯa
وَرِيثَ
warīṯa
genitive وَرِيثٍ
warīṯin
الْوَرِيثِ
al-warīṯi
وَرِيثِ
warīṯi