وقيعة
Arabic
Noun
وَقِيعَة • (waqīʕa) f
- verbal noun of وَقَعَ (waqaʕa) (form I)
Declension
| singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | وَقِيعَة waqīʕa |
الْوَقِيعَة al-waqīʕa |
وَقِيعَة waqīʕat |
| nominative | وَقِيعَةٌ waqīʕatun |
الْوَقِيعَةُ al-waqīʕatu |
وَقِيعَةُ waqīʕatu |
| accusative | وَقِيعَةً waqīʕatan |
الْوَقِيعَةَ al-waqīʕata |
وَقِيعَةَ waqīʕata |
| genitive | وَقِيعَةٍ waqīʕatin |
الْوَقِيعَةِ al-waqīʕati |
وَقِيعَةِ waqīʕati |