وهن

Arabic

Etymology 1.1

Root
و ه ن (w h n)
1 term

Verb

وَهَنَ • (wahana) I (non-past يَهِنُ (yahinu), verbal noun وَهْن (wahn) or وَهَن (wahan))
وَهِنَ • (wahina) I (non-past يَهِنُ (yahinu), verbal noun وَهْن (wahn) or وَهَن (wahan))
وَهُنَ • (wahuna) I (non-past يَوْهُنُ (yawhunu), verbal noun وَهْن (wahn) or وَهَن (wahan))

  1. (intransitive) to weaken
Conjugation
Conjugation of وَهَنَ (I, assimilated, a ~ i, impersonal passive, verbal nouns وَهْن, وَهَن)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَهْن, وَهَن
wahn, wahan
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَاهِن
wāhin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْهُون
mawhūn
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَهَنْتُ
wahantu
وَهَنْتَ
wahanta
وَهَنَ
wahana
وَهَنْتُمَا
wahantumā
وَهَنَا
wahanā
وَهَنَّا
wahannā
وَهَنْتُمْ
wahantum
وَهَنُوا
wahanū
f وَهَنْتِ
wahanti
وَهَنَتْ
wahanat
وَهَنَتَا
wahanatā
وَهَنْتُنَّ
wahantunna
وَهَنَّ
wahanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَهِنُ
ʔahinu
تَهِنُ
tahinu
يَهِنُ
yahinu
تَهِنَانِ
tahināni
يَهِنَانِ
yahināni
نَهِنُ
nahinu
تَهِنُونَ
tahinūna
يَهِنُونَ
yahinūna
f تَهِنِينَ
tahinīna
تَهِنُ
tahinu
تَهِنَانِ
tahināni
تَهِنَّ
tahinna
يَهِنَّ
yahinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَهِنَ
ʔahina
تَهِنَ
tahina
يَهِنَ
yahina
تَهِنَا
tahinā
يَهِنَا
yahinā
نَهِنَ
nahina
تَهِنُوا
tahinū
يَهِنُوا
yahinū
f تَهِنِي
tahinī
تَهِنَ
tahina
تَهِنَا
tahinā
تَهِنَّ
tahinna
يَهِنَّ
yahinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَهِنْ
ʔahin
تَهِنْ
tahin
يَهِنْ
yahin
تَهِنَا
tahinā
يَهِنَا
yahinā
نَهِنْ
nahin
تَهِنُوا
tahinū
يَهِنُوا
yahinū
f تَهِنِي
tahinī
تَهِنْ
tahin
تَهِنَا
tahinā
تَهِنَّ
tahinna
يَهِنَّ
yahinna
imperative
الْأَمْر
m هِنْ
hin
هِنَا
hinā
هِنُوا
hinū
f هِنِي
hinī
هِنَّ
hinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُهِنَ
wuhina
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُوهَنُ
yūhanu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُوهَنَ
yūhana
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُوهَنْ
yūhan
f
Conjugation of وَهِنَ (I, assimilated, i ~ i, impersonal passive, verbal nouns وَهْن, وَهَن)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَهْن, وَهَن
wahn, wahan
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَاهِن
wāhin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْهُون
mawhūn
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَهِنْتُ
wahintu
وَهِنْتَ
wahinta
وَهِنَ
wahina
وَهِنْتُمَا
wahintumā
وَهِنَا
wahinā
وَهِنَّا
wahinnā
وَهِنْتُمْ
wahintum
وَهِنُوا
wahinū
f وَهِنْتِ
wahinti
وَهِنَتْ
wahinat
وَهِنَتَا
wahinatā
وَهِنْتُنَّ
wahintunna
وَهِنَّ
wahinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَهِنُ
ʔahinu
تَهِنُ
tahinu
يَهِنُ
yahinu
تَهِنَانِ
tahināni
يَهِنَانِ
yahināni
نَهِنُ
nahinu
تَهِنُونَ
tahinūna
يَهِنُونَ
yahinūna
f تَهِنِينَ
tahinīna
تَهِنُ
tahinu
تَهِنَانِ
tahināni
تَهِنَّ
tahinna
يَهِنَّ
yahinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَهِنَ
ʔahina
تَهِنَ
tahina
يَهِنَ
yahina
تَهِنَا
tahinā
يَهِنَا
yahinā
نَهِنَ
nahina
تَهِنُوا
tahinū
يَهِنُوا
yahinū
f تَهِنِي
tahinī
تَهِنَ
tahina
تَهِنَا
tahinā
تَهِنَّ
tahinna
يَهِنَّ
yahinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَهِنْ
ʔahin
تَهِنْ
tahin
يَهِنْ
yahin
تَهِنَا
tahinā
يَهِنَا
yahinā
نَهِنْ
nahin
تَهِنُوا
tahinū
يَهِنُوا
yahinū
f تَهِنِي
tahinī
تَهِنْ
tahin
تَهِنَا
tahinā
تَهِنَّ
tahinna
يَهِنَّ
yahinna
imperative
الْأَمْر
m هِنْ
hin
هِنَا
hinā
هِنُوا
hinū
f هِنِي
hinī
هِنَّ
hinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُهِنَ
wuhina
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُوهَنُ
yūhanu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُوهَنَ
yūhana
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُوهَنْ
yūhan
f
Conjugation of وَهُنَ (I, sound, u ~ u, impersonal passive, verbal nouns وَهْن, وَهَن)
verbal noun
الْمَصْدَر
وَهْن, وَهَن
wahn, wahan
active participle
اِسْم الْفَاعِل
وَاهِن
wāhin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَوْهُون
mawhūn
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَهُنْتُ
wahuntu
وَهُنْتَ
wahunta
وَهُنَ
wahuna
وَهُنْتُمَا
wahuntumā
وَهُنَا
wahunā
وَهُنَّا
wahunnā
وَهُنْتُمْ
wahuntum
وَهُنُوا
wahunū
f وَهُنْتِ
wahunti
وَهُنَتْ
wahunat
وَهُنَتَا
wahunatā
وَهُنْتُنَّ
wahuntunna
وَهُنَّ
wahunna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَوْهُنُ
ʔawhunu
تَوْهُنُ
tawhunu
يَوْهُنُ
yawhunu
تَوْهُنَانِ
tawhunāni
يَوْهُنَانِ
yawhunāni
نَوْهُنُ
nawhunu
تَوْهُنُونَ
tawhunūna
يَوْهُنُونَ
yawhunūna
f تَوْهُنِينَ
tawhunīna
تَوْهُنُ
tawhunu
تَوْهُنَانِ
tawhunāni
تَوْهُنَّ
tawhunna
يَوْهُنَّ
yawhunna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَوْهُنَ
ʔawhuna
تَوْهُنَ
tawhuna
يَوْهُنَ
yawhuna
تَوْهُنَا
tawhunā
يَوْهُنَا
yawhunā
نَوْهُنَ
nawhuna
تَوْهُنُوا
tawhunū
يَوْهُنُوا
yawhunū
f تَوْهُنِي
tawhunī
تَوْهُنَ
tawhuna
تَوْهُنَا
tawhunā
تَوْهُنَّ
tawhunna
يَوْهُنَّ
yawhunna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَوْهُنْ
ʔawhun
تَوْهُنْ
tawhun
يَوْهُنْ
yawhun
تَوْهُنَا
tawhunā
يَوْهُنَا
yawhunā
نَوْهُنْ
nawhun
تَوْهُنُوا
tawhunū
يَوْهُنُوا
yawhunū
f تَوْهُنِي
tawhunī
تَوْهُنْ
tawhun
تَوْهُنَا
tawhunā
تَوْهُنَّ
tawhunna
يَوْهُنَّ
yawhunna
imperative
الْأَمْر
m اُوهُنْ
ūhun
اُوهُنَا
ūhunā
اُوهُنُوا
ūhunū
f اُوهُنِي
ūhunī
اُوهُنَّ
ūhunna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُهِنَ
wuhina
f
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m يُوهَنُ
yūhanu
f
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m يُوهَنَ
yūhana
f
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m يُوهَنْ
yūhan
f
References

Etymology 1.2

Verb

وَهَّنَ • (wahhana) II (non-past يُوَهِّنُ (yuwahhinu), verbal noun تَوْهِين (tawhīn))

  1. to weakne, accuse of weakness, attenuate
Conjugation
Conjugation of وَهَّنَ (II, sound, full passive, verbal noun تَوْهِين)
verbal noun
الْمَصْدَر
تَوْهِين
tawhīn
active participle
اِسْم الْفَاعِل
مُوَهِّن
muwahhin
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مُوَهَّن
muwahhan
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وَهَّنْتُ
wahhantu
وَهَّنْتَ
wahhanta
وَهَّنَ
wahhana
وَهَّنْتُمَا
wahhantumā
وَهَّنَا
wahhanā
وَهَّنَّا
wahhannā
وَهَّنْتُمْ
wahhantum
وَهَّنُوا
wahhanū
f وَهَّنْتِ
wahhanti
وَهَّنَتْ
wahhanat
وَهَّنَتَا
wahhanatā
وَهَّنْتُنَّ
wahhantunna
وَهَّنَّ
wahhanna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَهِّنُ
ʔuwahhinu
تُوَهِّنُ
tuwahhinu
يُوَهِّنُ
yuwahhinu
تُوَهِّنَانِ
tuwahhināni
يُوَهِّنَانِ
yuwahhināni
نُوَهِّنُ
nuwahhinu
تُوَهِّنُونَ
tuwahhinūna
يُوَهِّنُونَ
yuwahhinūna
f تُوَهِّنِينَ
tuwahhinīna
تُوَهِّنُ
tuwahhinu
تُوَهِّنَانِ
tuwahhināni
تُوَهِّنَّ
tuwahhinna
يُوَهِّنَّ
yuwahhinna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَهِّنَ
ʔuwahhina
تُوَهِّنَ
tuwahhina
يُوَهِّنَ
yuwahhina
تُوَهِّنَا
tuwahhinā
يُوَهِّنَا
yuwahhinā
نُوَهِّنَ
nuwahhina
تُوَهِّنُوا
tuwahhinū
يُوَهِّنُوا
yuwahhinū
f تُوَهِّنِي
tuwahhinī
تُوَهِّنَ
tuwahhina
تُوَهِّنَا
tuwahhinā
تُوَهِّنَّ
tuwahhinna
يُوَهِّنَّ
yuwahhinna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَهِّنْ
ʔuwahhin
تُوَهِّنْ
tuwahhin
يُوَهِّنْ
yuwahhin
تُوَهِّنَا
tuwahhinā
يُوَهِّنَا
yuwahhinā
نُوَهِّنْ
nuwahhin
تُوَهِّنُوا
tuwahhinū
يُوَهِّنُوا
yuwahhinū
f تُوَهِّنِي
tuwahhinī
تُوَهِّنْ
tuwahhin
تُوَهِّنَا
tuwahhinā
تُوَهِّنَّ
tuwahhinna
يُوَهِّنَّ
yuwahhinna
imperative
الْأَمْر
m وَهِّنْ
wahhin
وَهِّنَا
wahhinā
وَهِّنُوا
wahhinū
f وَهِّنِي
wahhinī
وَهِّنَّ
wahhinna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m وُهِّنْتُ
wuhhintu
وُهِّنْتَ
wuhhinta
وُهِّنَ
wuhhina
وُهِّنْتُمَا
wuhhintumā
وُهِّنَا
wuhhinā
وُهِّنَّا
wuhhinnā
وُهِّنْتُمْ
wuhhintum
وُهِّنُوا
wuhhinū
f وُهِّنْتِ
wuhhinti
وُهِّنَتْ
wuhhinat
وُهِّنَتَا
wuhhinatā
وُهِّنْتُنَّ
wuhhintunna
وُهِّنَّ
wuhhinna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُوَهَّنُ
ʔuwahhanu
تُوَهَّنُ
tuwahhanu
يُوَهَّنُ
yuwahhanu
تُوَهَّنَانِ
tuwahhanāni
يُوَهَّنَانِ
yuwahhanāni
نُوَهَّنُ
nuwahhanu
تُوَهَّنُونَ
tuwahhanūna
يُوَهَّنُونَ
yuwahhanūna
f تُوَهَّنِينَ
tuwahhanīna
تُوَهَّنُ
tuwahhanu
تُوَهَّنَانِ
tuwahhanāni
تُوَهَّنَّ
tuwahhanna
يُوَهَّنَّ
yuwahhanna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُوَهَّنَ
ʔuwahhana
تُوَهَّنَ
tuwahhana
يُوَهَّنَ
yuwahhana
تُوَهَّنَا
tuwahhanā
يُوَهَّنَا
yuwahhanā
نُوَهَّنَ
nuwahhana
تُوَهَّنُوا
tuwahhanū
يُوَهَّنُوا
yuwahhanū
f تُوَهَّنِي
tuwahhanī
تُوَهَّنَ
tuwahhana
تُوَهَّنَا
tuwahhanā
تُوَهَّنَّ
tuwahhanna
يُوَهَّنَّ
yuwahhanna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُوَهَّنْ
ʔuwahhan
تُوَهَّنْ
tuwahhan
يُوَهَّنْ
yuwahhan
تُوَهَّنَا
tuwahhanā
يُوَهَّنَا
yuwahhanā
نُوَهَّنْ
nuwahhan
تُوَهَّنُوا
tuwahhanū
يُوَهَّنُوا
yuwahhanū
f تُوَهَّنِي
tuwahhanī
تُوَهَّنْ
tuwahhan
تُوَهَّنَا
tuwahhanā
تُوَهَّنَّ
tuwahhanna
يُوَهَّنَّ
yuwahhanna

Etymology 1.3

Noun

وَهْن or وَهَن • (wahn or wahanm

  1. verbal noun of وَهَنَ (wahana) (form I)
  2. verbal noun of وَهِنَ (wahina) (form I)
  3. verbal noun of وَهُنَ (wahuna) (form I)
  4. weakness, want of power
Declension
Declension of noun وَهْن (wahn)‎; وَهَن (wahan)
singular basic singular triptote
indefinite definite construct
informal وَهْن‎; وَهَن
wahn‎; wahan
الْوَهْن‎; الْوَهَن
al-wahn‎; al-wahan
وَهْن‎; وَهَن
wahn‎; wahan
nominative وَهْنٌ‎; وَهَنٌ
wahnun‎; wahanun
الْوَهْنُ‎; الْوَهَنُ
al-wahnu‎; al-wahanu
وَهْنُ‎; وَهَنُ
wahnu‎; wahanu
accusative وَهْنًا‎; وَهَنًا
wahnan‎; wahanan
الْوَهْنَ‎; الْوَهَنَ
al-wahna‎; al-wahana
وَهْنَ‎; وَهَنَ
wahna‎; wahana
genitive وَهْنٍ‎; وَهَنٍ
wahnin‎; wahanin
الْوَهْنِ‎; الْوَهَنِ
al-wahni‎; al-wahani
وَهْنِ‎; وَهَنِ
wahni‎; wahani
References