يسار
See also: يشار
Arabic
Etymology 1
| Root |
|---|
| ي س ر (y s r) |
| 11 terms |
Pronunciation
- IPA(key): /ja.saːr/
Noun
يَسَار • (yasār) m
Declension
| singular | basic singular triptote | ||
|---|---|---|---|
| indefinite | definite | construct | |
| informal | يَسَار yasār |
الْيَسَار al-yasār |
يَسَار yasār |
| nominative | يَسَارٌ yasārun |
الْيَسَارُ al-yasāru |
يَسَارُ yasāru |
| accusative | يَسَارًا yasāran |
الْيَسَارَ al-yasāra |
يَسَارَ yasāra |
| genitive | يَسَارٍ yasārin |
الْيَسَارِ al-yasāri |
يَسَارِ yasāri |
Synonyms
- شِمَال (šimāl)
Antonyms
- يَمِين (yamīn)
Related terms
Etymology 2
Verb
يسار (form I)
- يُسَارُ (yusāru) /ju.saː.ru/: third-person masculine singular non-past passive indicative of سَارَ (sāra)
- يُسَارَ (yusāra) /ju.saː.ra/: third-person masculine singular non-past passive subjunctive of سَارَ (sāra)
Etymology 3
Verb
يسار (form III)
- يُسَارُّ (yusārru) /ju.saːr.ru/: third-person masculine singular non-past active/passive indicative of سَارَّ (sārra)
- يُسَارَّ (yusārra) /ju.saːr.ra/: third-person masculine singular non-past active/passive subjunctive/jussive of سَارَّ (sārra)
- يُسَارِّ (yusārri) /ju.saːr.ri/: third-person masculine singular non-past active/passive jussive of سَارَّ (sārra)