چاره
Old Anatolian Turkish
Etymology
Borrowed from Classical Persian چاره (čâre).
Noun
چاره • (çāre)
- (medicine) cure, remedy, medicine, treatment; an application, medicine, or treatment that relieves or cures a disease.
- (figurative) solution, remedy
Derived terms
Descendants
Further reading
- Çetin, Hasan Ali (2020) “çāre”, in Eski Anadolu Türkçesi Eczacılık ve Tıp Terimleri Sözlüğü [Old Anatolian Turkish Pharmacy and Medicine Dictionary] (Türk Dil Kurumu Yayınları; 1365)[1], 2025 edition, Ankara: Türk Dil Kurumu, →ISBN, page 76
Ottoman Turkish
Etymology
Inherited from Old Anatolian Turkish چاره (çāre), from Classical Persian چاره (čâre, “remedy, help”).
Noun
چاره • (çare)
- remedy, cure, a medicine or treatment that relieves a disease
- remedy, expedient, solution, something that corrects or counteracts
- Synonym: درمان (derman)
Derived terms
- چاره بولمق (çare bulmak, “to find a remedy”)
- چارهجو (çarecu, “one who seeks a remedy”)
- چارهساز (çaresaz, “one who prepares a remedy”)
- چارهسز (çaresiz, “irremediable”)
- چارهپرداز (çareperdaz, “one who prepares a remedy”)
- چارهیاب (çareyab, “one who finds a remedy”)
Descendants
Further reading
click to expand
- Çağbayır, Yaşar (2007) “çare1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 889
- Hindoglu, Artin (1838) “چاره”, in Hazine-i lûgat ou dictionnaire abrégé turc-français[2], Vienna: F. Beck, page 175b
- Kélékian, Diran (1911) “چاره”, in Dictionnaire turc-français[3] (in French), Constantinople: Mihran, page 459
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Remedium”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[4], Vienna, column 1458
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “چاره”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[5], Vienna, column 1548
- Nişanyan, Sevan (2002–) “çare”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “چاره”, in A Turkish and English Lexicon[6], Constantinople: A. H. Boyajian, page 704
Persian
Etymology
From Middle Persian [Book Pahlavi needed] (cʾlk' /čārag/, “means, remedy”), suffixed form of synonymous [Book Pahlavi needed] (cʾl /čār/), ultimately probably from Proto-Indo-European *kʷer- (“to do; to make; to build”). Akin to Old Armenian ճարակ (čarak), an Iranian borrowing.
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /t͡ʃaː.ˈɾa/
- (Dari, formal) IPA(key): [t͡ʃʰɑː.ɾǽ]
- (Iran, formal) IPA(key): [t͡ʃʰɒː.ɹé]
- (Tajik, formal) IPA(key): [t͡ʃʰɔ.ɾǽ]
Readings | |
---|---|
Classical reading? | čāra |
Dari reading? | čāra |
Iranian reading? | čâre |
Tajik reading? | čora |
Noun
چاره • (čāra / čâre) (Tajik spelling чора)
Derived terms
- بیچاره (bê-čâre)
Descendants
- → Bashkir: сара (sara)
- → Gujarati: ચારા (cārā)
- → Iraqi Arabic: چارة
- → Kazakh: шара (şara)
- → Old Anatolian Turkish: چاره (çāre)
Further reading
- Hübschmann, Heinrich (1897) Armenische Grammatik. 1. Theil: Armenische Etymologie (in German), Leipzig: Breitkopf & Härtel, page 188
- MacKenzie, D. N. (1971) A concise Pahlavi dictionary, London, New York, Toronto: Oxford University Press, page 21