چاكلق
Ottoman Turkish
Etymology
From چاك (çañ, “bell”) + ـلق (-lık, luk).
Noun
چاكلق • (çañlık) (definite accusative چاكلغی (çañlığı), plural چاكلقلر (çañlıklar))
Further reading
- Kélékian, Diran (1911) “چاكلق”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 462
- Redhouse, James W. (1890) “چاكلق”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 707