چینی
Northern Kurdish
Adjective
چینی (çînî) (not comparable)
Proper noun
چینی (çînî) f
References
- Chyet, Michael L. (2020) “Ç’înî”, in Ferhenga Birûskî: Kurmanji–English Dictionary (Language Series; 1), volume 1, London: Transnational Press, page 143
Ottoman Turkish
Etymology
Borrowed from Persian چینی (čini, “Chinese; porcelain”).
Noun
چینی • (çini)
- porcelain, a hard, white, translucent ceramic traditionally made in China
- Synonym: فغفور (fağfur)
- encaustic tile, a glazed and fired tile, having patterns of different coloured clays
- faience, a type of tin-glazed earthenware ceramic traditionally made in Faenza
- porcelain blue, a peculiarly delicate, light blue color
Derived terms
- چینی بند (çini bend, “maker of encaustic tiles”)
- چینی خانه (çini hane, “repository for porcelains”)
- چینیلو (çinili, “decorated with faience”)
Descendants
- Turkish: çini
Adjective
چینی • (çini)
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “çini1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1003
- Kélékian, Diran (1911) “چینی”, in Dictionnaire turc-français[1] (in French), Constantinople: Mihran, page 489
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Porcellana”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1318
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “چینی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 1700
- Nişanyan, Sevan (2002–) “çini”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “چینی”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 748
Persian
Etymology
From چین (čīn / čin, “China”) + ـی (-ī / -i, suffix forming adjectives).
Pronunciation
- (Classical Persian) IPA(key): /t͡ʃiː.ˈniː/
- (Dari, formal) IPA(key): [t͡ʃʰiː.níː]
- (Iran, formal) IPA(key): [t͡ʃʰiː.níː]
- (Tajik, formal) IPA(key): [t͡ʃʰi.ní]
| Readings | |
|---|---|
| Classical reading? | čīnī |
| Dari reading? | čīnī |
| Iranian reading? | čini |
| Tajik reading? | čini |
Audio (Iran): (file)
Adjective
چینی • (čīnī / čini) (Tajik spelling чинӣ)
- Chinese
- زبان چینی ― zabân-e čini ― the Chinese language
Noun
چینی • (čīnī / čini) (plural چینیها (čīnī-hā / čini-hâ), Tajik spelling чинӣ)
- Chinese (person)
- porcelain; china, Chinese ceramics
Proper noun
چینی • (čīnī / čini) (Tajik spelling чинӣ)
- Chinese (language)
Descendants
Further reading
- Hayyim, Sulayman (1934) “چینی”, in New Persian–English dictionary, Teheran: Librairie-imprimerie Béroukhim
Punjabi
Etymology
From چِین (cīn, “China”) + ـِی (-ī)
Adjective
چِینِی • (cīnī) (Gurmukhi spelling ਚੀਨੀ)
Noun
چِینِی • (cīnī) f (Gurmukhi spelling ਚੀਨੀ)
Urdu
Etymology
From چین (cīn, “China”) + ـی (-ī)
Pronunciation
- (Standard Urdu) IPA(key): /t͡ʃiː.niː/
- Rhymes: -iː
Adjective
چِینِی • (cīnī) (Hindi spelling चीनी)
Noun
چِینِی • (cīnī) m or f (Hindi spelling चीनी)
- Chinese (person)
Declension
Masculine:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | چِینی (cīnī) | چِینی (cīnī) |
| oblique | چِینی (cīnī) | چِینِیوں (cīniyõ) |
| vocative | چِینی (cīnī) | چِینِیو (cīniyo) |
Feminine:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | چِینی (cīnī) | چِینِیاں (cīniyā̃) |
| oblique | چِینی (cīnī) | چِینِیوں (cīniyō̃) |
| vocative | چِینی (cīnī) | چِینِیو (cīniyō) |
Noun
چِینِی • (cīnī) f (Hindi spelling चीनी)
- Chinese (language)
Noun
چِینِی • (cīnī) f (Hindi spelling चीनी)
Ushojo
Etymology
Noun
چینی (čīnī)