گوشه

See also: كوشه, كوشة, کوسه, كوسة, and كوسه

Persian

Etymology

From Middle Persian [script needed] (gwšk' /⁠gōšag⁠/, “corner”), which appears to be a suffixed formation from the word found now as (guš, “ear”), in the sense of a lappet or protruding end of something.^[1]

Pronunciation

(Classical Persian) IPA^(key): /ɡoː.ˈʃa/

(Dari, formal) IPA^(key): [ɡoː.ʃä]
- (Kabuli) IPA^(key): [ɡoː.ʃä]
- (Hazaragi) IPA^(key): [ɡʊː.ʃä]

(Iran, formal) IPA^(key): [ɡ̥uː.ʃe]

(Tajik, formal) IPA^(key): [ɡɵ.ʃä]

Readings
Classical reading^?	gōša
Dari reading^?	gōša
Iranian reading^?	guše
Tajik reading^?	güša

Noun


Iranian Persian	گوشه
Dari	گوشه
Tajik	гӯша

گوشه • (guše) (plural گوشه‌ها)

corner
Synonym: کنج (konj)
- 1985, “آشیونه [âšiune]”:
  از این گوشه دنیا
  به اون گوشه دنیا
  منو به آشیونه
  به یارم می‌رسونه
  az in guše-ye donyâ
  be un guše-ye donyâ
  man-o be âšiune
  be yâram mi-resune
  from this corner of the world to that corner of the world
  to my nest,
  to my beloved, it delivers me
angle
Synonym: زاویه (zâviye)
(music) gosha/gusheh, dastgah, maqam

Inflection

Basic forms of
	singular	plural
bare	گوشه (gušé)	گوشه‌ها، گوشه‌ا^△ (guše-hấ, gušeấ^△)
definitive direct object	گوشه را، گوشه رو^△ (gušé râ, gušá ro^△)	گوشه‌ها را، گوشه‌ا رو^△ (guše-hấ râ, gušeấ ro^△)
ezâfe	گوشهٔ (gušé-ye)	گوشه‌های، گوشه‌ای^△ (guše-hấ-ye, gušeấ-ye^△)
marked indefinite or relative definite	گوشه‌ای (gušé-i)	گوشه‌هایی، گوشه‌ایی^△ (guše-hấ-yi, gušeấ-yi^△)

^△ Colloquial.

Possessive forms of
	singular	plural
1^st person singular (“my”)	گوشه‌ام، گوشم^△ (gušé-am, gušám^△)	گوشه‌هایم، گوشه‌هام^△ (guše-hấyam, gušeấm^△)
2^nd person singular (“your”)	گوشه‌ات، گوشت^△ (gušé-at, gušát^△)	گوشه‌هایت، گوشه‌هات^△ (guše-hấyat, gušeất^△)
3^rd person singular (“his, her, its”)	گوشه‌اش، گوشش^△ (gušé-aš, gušáš^△)	گوشه‌هایش، گوشه‌هاش^△ (guše-hấyaš, gušeấš^△)
1^st person plural (“our”)	گوشه‌مان، گوشه‌مون، گوشمون^△ (gušé-(y)emân, gušámun^△)	گوشه‌هایمان، گوشه‌هامون^△ (guše-hấyemân, gušeấmun^△)
2^nd person plural (“your”)	گوشه‌تان، گوشه‌تون، گوشتون^△ (gušé-(y)etân, gušátun^△)	گوشه‌هایتان، گوشه‌هاتون^△ (guše-hấyetân, gušeấtun^△)
3^rd person plural (“their”)	گوشه‌شان، گوشه‌شون، گوششون^△ (gušé-(y)ešân, gušášun^△)	گوشه‌هایشان، گوشه‌هاشون^△ (guše-hấyešân, gušeấšun^△)

^△ Colloquial.

Derived terms

گوشه‌گیر (guše-gir)
گوشه‌گیری (guše-giri)
گوشه گرفتن (guše gereftan)
گوشه‌وکنار (guše-o-kenâr)
جگرگوشه (jegar-guše)

Related terms

گوش (guš)
ـه (-e)

Descendants

→ Azerbaijani: güşə

References

^ Eilers, Wilhelm (1962) “Iranisches Lehngut im arabischen Lexikon”, in Indo-Iranian Journal‎^[1] (in German), volume 5, number 3, →DOI, page 211

[1] Eilers, Wilhelm (1962) “Iranisches Lehngut im arabischen Lexikon”, in Indo-Iranian Journal‎^[1] (in German), volume 5, number 3, →DOI, page 211

[1]