یاد دادن

Persian

Verb

یاد دادن • (yâd dâdan)

  1. to teach
    میا به آنها یک بازی یاد داد
    Mia beh ânhâ yek bâzi yâd dâd.
    Mia taught them a game.

Conjugation

Conjugation of یاد دادن (colloquial Tehrani)
infinitive یاد دادن (yâd dâdán)
stem present یاد ده (yâd de)
past یاد داد (yâd dâd)
participle present یاد دهنده (yâd dahandé)
past یاد داده (yâd dâdé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist یاد دم (yâd dam) یاد دی (yâd di) یاد ده (yâd de) یاد دیم (yâd dim) یاد دین (yâd din) یاد دن (yâd dan)
present (imperfect) یاد می‌دم (yâd mí-dam) یاد می‌دی (yâd mí-di) یاد می‌ده (yâd mí-de) یاد می‌دیم (yâd mí-dim) یاد می‌دین (yâd mí-din) یاد می‌دن (yâd mí-dan)
present progressive دارم یاد می‌دم (dấram yâd mí-dam) داری یاد می‌دی (dấri yâd mí-di) داره یاد می‌ده (dấre yâd mí-de) داریم یاد می‌دیم (dấrim yâd mí-dim) دارین یاد می‌دین (dấrin yâd mí-din) دارن یاد می‌دن (dấran yâd mí-dan)
present perfect یاد داده‌ام (yâd dâdám) یاد داده‌ای (yâd dâdí) یاد داده (yâd dâdé) یاد داده‌ایم (yâd dâdím) یاد داده‌این (yâd dâdín) یاد داده‌ان (yâd dâdán)
past یاد دادم (yâd dấdam) یاد دادی (yâd dấdi) یاد داد (yâd dấd) یاد دادیم (yâd dấdim) یاد دادین (yâd dấdin) یاد دادن (yâd dấdan)
past (imperfect) یاد می‌دادم (yâd mí-dâdam) یاد می‌دادی (yâd mí-dâdi) یاد می‌داد (yâd mí-dâd) یاد می‌دادیم (yâd mí-dâdim) یاد می‌دادین (yâd mí-dâdin) یاد می‌دادن (yâd mí-dâdan)
past progressive داشتم یاد می‌دادم (dấštam yâd mí-dâdam) داشتی یاد می‌دادی (dấšti yâd mí-dâdi) داشت یاد می‌داد (dấšt yâd mí-dâd) داشتیم یاد می‌دادیم (dấštim yâd mí-dâdim) داشتین یاد می‌دادین (dấštin yâd mí-dâdin) داشتن یاد می‌دادن (dấštan yâd mí-dâdan)
pluperfect یاد داده بودم (yâd dâdé búdam) یاد داده بودی (yâd dâdé búdi) یاد داده بود (yâd dâdé bud) یاد داده بودیم (yâd dâdé búdim) یاد داده بودین (yâd dâdé búdin) یاد داده بودن (yâd dâdé búdan)
subjunctive present یاد بدم (yâd bédam) یاد بدی (yâd bédi) یاد بده (yâd béde) یاد بدیم (yâd bédim) یاد بدین (yâd bédin) یاد بدن (yâd bédan)
past یاد داده باشم (yâd dâdé bấšam) یاد داده باشی (yâd dâdé bấši) یاد داده باشه (yâd dâdé bấše) یاد داده باشیم (yâd dâdé bấšim) یاد داده باشین (yâd dâdé bấšin) یاد داده باشن (yâd dâdé bấšan)
imperative یاد بده (yâd béde) یاد بدین (yâd bédin)
Conjugation of یاد دادن (dialectal, Isfahan)
infinitive یاد دادن (yâd dâdán)
stem present یاد ده (yâd de)
past یاد داد (yâd dâd)
participle present یاد دهنده (yâd dehandé)
past یاد داده (yâd dâdé)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist یاد دم (yâd dam) یاد دی (yâd dey) یاد ده (yâd dey) یاد دیم (yâd deym) یاد دین (yâd deyn) یاد دن (yâd dan)
present (imperfect) یاد می‌دم (yâd mí-dam) یاد می‌دی (yâd mí-dey) یاد می‌ده (yâd mí-de) یاد می‌دیم (yâd mí-deym) یاد می‌دین (yâd mí-deyn) یاد می‌دن (yâd mí-dan)
present progressive دارم یاد می‌دم (dấram yâd mí-dam) داری یاد می‌دی (dấri yâd mí-dey) داره یاد می‌ده (dấre yâd mí-de) داریم یاد می‌دیم (dấrim yâd mí-dim) دارین یاد می‌دین (dấrin yâd mí-deyn) دارن یاد می‌دن (dấran yâd mí-dan)
present perfect یاد داده‌م (yâd dâdám) یاد داده‌ی (yâd dâdéy) یاد داده (yâd dâdé) یاد داده‌یم (yâd dâdéym) یاد داده‌ین (yâd dâdéyn) یاد داده‌ن (yâd dâdán)
past یاد دادم (yâd dấdam) یاد دادی (yâd dấdi) یاد داد (yâd dấd) یاد دادیم (yâd dấdim) یاد دادین (yâd dấdin) یاد دادن (yâd dấdan)
past (imperfect) یاد می‌دادم (yâd mí-dâdam) یاد می‌دادی (yâd mí-dâdi) یاد می‌داد (yâd mí-dâd) یاد می‌دادیم (yâd mí-dâdim) یاد می‌دادین (yâd mí-dâdin) یاد می‌دادن (yâd mí-dâdan)
past progressive داشتم یاد می‌دادم (dấštam yâd mí-dâdam) داشتی یاد می‌دادی (dấšti yâd mí-dâdi) داشت یاد می‌داد (dấšt yâd mí-dâd) داشتیم یاد می‌دادیم (dấštim yâd mí-dâdim) داشتین یاد می‌دادین (dấštin yâd mí-dâdin) داشتن یاد می‌دادن (dấštan yâd mí-dâdan)
pluperfect یاد داده بودم (yâd dâdé búdam) یاد داده بودی (yâd dâdé búdi) یاد داده بود (yâd dâdé bud) یاد داده بودیم (yâd dâdé búdim) یاد داده بودین (yâd dâdé búdin) یاد داده بودن (yâd dâdé búdan)
subjunctive present یاد بدم (yâd bédam) یاد بدی (yâd bédey) یاد بده (yâd béde) یاد بدیم (yâd bédeym) یاد بدین (yâd bédeyn) یاد بدن (yâd bédan)
past یاد داده باشم (yâd dâdé bấšam) یاد داده باشی (yâd dâdé bấši) یاد داده باشه (yâd dâdé bấše) یاد داده باشیم (yâd dâdé bấšim) یاد داده باشین (yâd dâdé bấšin) یاد داده باشن (yâd dâdé bấšan)
imperative یاد بده (yâd béde) یاد بدین (yâd bédin)
Conjugation of یاد دادن (literary Dari Persian)
infinitive یاد دادن (yād dādán)
stem present یاد ده (yād dih)
past یاد داد (yād dād)
participle present یاد دهنده (yād dihindá)
past یاد داده (yād dādá)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist یاد دهم (yād díham) یاد دهی (yād díhī) یاد دهد (yād díhad) یاد دهیم (yād díhēm) یاد دهید (yād díhēd) یاد دهند (yād díhand)
present (imperfect) یاد می‌دهم (yād mḗ-diham) یاد می‌دهی (yād mḗ-dihī) یاد می‌دهد (yād mḗ-dihad) یاد می‌دهیم (yād mḗ-dihēm) یاد می‌دهید (yād mḗ-dihēd) یاد می‌دهند (yād mḗ-dihand)
present progressive در حال یاد دادن استم (dar hāl-i yād dādan astam) در حال یاد دادن استی (dar hāl-i yād dādan astī) در حال یاد دادن است (dar hāl-i yād dādan ast) در حال یاد دادن استیم (dar hāl-i yād dādan astēm) در حال یاد دادن استید (dar hāl-i yād dādan astēd) در حال یاد دادن استند (dar hāl-i yād dādan astand)
present perfect یاد داده‌ام (yād dādá-am) یاد داده‌ای (yād dādá-ī) یاد داده‌است (yād dādá ast) یاد داده‌ایم (yād dādá-ēn) یاد داده‌اید (yād dādá-ēd) یاد داده‌اند (yād dādá-and)
past یاد دادم (yād dā́dam) یاد دادی (yād dā́dī) یاد داد (yād dād) یاد دادیم (yād dā́dēm) یاد دادید (yād dā́dēd) یاد دادند (yād dā́dand)
past (imperfect) یاد می‌دادم (yād mḗ-dādam) یاد می‌دادی (yād mḗ-dādī) یاد می‌داد (yād mḗ-dād) یاد می‌دادیم (yād mḗ-dādēm) یاد می‌دادید (yād mḗ-dādēd) یاد می‌دادند (yād mḗ-dādand)
past progressive در حال یاد دادن بودم (dar hāl-i yād dādan būdam) در حال یاد دادن بودی (dar hāl-i yād dādan būdī) در حال یاد دادن بود (dar hāl-i yād dādan būd) در حال یاد دادن بودیم (dar hāl-i yād dādan būdēm) در حال یاد دادن بودید (dar hāl-i yād dādan būdēd) در حال یاد دادن بودند (dar hāl-i yād dādan būdand)
pluperfect یاد داده بودم (yād dādá bū́dam) یاد داده بودی (yād dādá bū́dī) یاد داده بود (yād dādá būd) یاد داده بودیم (yād dādá bū́dēm) یاد داده بودید (yād dādá bū́dēd) یاد داده بودند (yād dādá bū́dand)
future یاد خواهم داد (yād xāhám dād) یاد خواهی داد (yād xāhī́ dād) یاد خواهد داد (yād xāhád dād) یاد خواهیم داد (yād xāhḗm dād) یاد خواهید داد (yād xāhḗd dād) یاد خواهند داد (yād xāhánd dād)
subjunctive present یاد بدهم (yād bídiham) یاد بدهی (yād bídihī) یاد بدهد (yād bídihad) یاد بدهیم (yād bídihēm) یاد بدهید (yād bídihēd) یاد بدهند (yād bídihand)
past یاد داده باشم (yād dādá bā́šam) یاد داده باشی (yād dādá bā́šī) یاد داده باشد (yād dādá bā́šad) یاد داده باشیم (yād dādá bā́šēm) یاد داده باشید (yād dādá bā́šēd) یاد داده باشند (yād dādá bā́šand)
imperative یاد بده (yād bídih) یاد بدهید (yād bídihēd)
Conjugation of یاد دادن (colloquial Kabuli)
infinitive یاد دادن (yād dādán)
stem present یاد ده (yād da)
past یاد داد (yād dād)
participle present یاد دنده (yād dindá)
past یاد داده (yād dādá)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative aorist یاد دم (yād dum) یاد دی (yād dī) یاد ده (yād da) یاد دیم (yād dēm) یاد دین (yād dēn) یاد دن (yād dan)
present (imperfect) یاد می‌دم (yād mḗ-dum) یاد می‌دی (yād mḗ-dī) یاد می‌ده (yād mḗ-da) یاد می‌دیم (yād mḗ-dēm) یاد می‌دین (yād mḗ-dēn) یاد می‌دن (yād mḗ-dan)
present progressive ده آل یاد دادن استم (da āl-i yād dādan astum) ده آل یاد دادن استی (da āl-i yād dādan astī) ده آل یاد دادن است (da āl-i yād dādan ast) ده آل یاد دادن استیم (da āl-i yād dādan astēm) ده آل یاد دادن استین (da āl-i yād dādan astēn) ده آل یاد دادن استن (da āl-i yād dādan astan)
present perfect یاد دادم (yād dādám) یاد دادی (yād dādī́) یاد داداست (yād dādást) یاد دادیم (yād dādḗm) یاد دادین (yād dādḗn) یاد دادن (yād dādán)
past یاد دادم (yād dā́dum) یاد دادی (yād dā́dī) یاد داده (yād dāda) یاد دادیم (yād dā́dēm) یاد دادین (yād dā́dēn) یاد دادن (yād dā́dan)
past (imperfect) یاد می‌دادم (yād mḗ-dādum) یاد می‌دادی (yād mḗ-dādī) یاد می‌داده (yād mḗ-dāda) یاد می‌دادیم (yād mḗ-dādēm) یاد می‌دادین (yād mḗ-dādēn) یاد می‌دادن (yād mḗ-dādan)
past progressive ده آل یاد دادن بودم (da āl-i yād dādan būdum) ده آل یاد دادن بودی (da āl-i yād dādan būdī) ده آل یاد دادن بود (da āl-i yād dādan būd) ده آل یاد دادن بودیم (da āl-i yād dādan būdēm) ده آل یاد دادن بودین (da āl-i yād dādan būdēn) ده آل یاد دادن بودن (da āl-i yād dādan būdan)
pluperfect یاد داده بودم (yād dādá bū́dum) یاد داده بودی (yād dādá bū́dī) یاد داده بوده (yād dādá būda) یاد داده بودیم (yād dādá bū́dēm) یاد داده بودین (yād dādá bū́dēn) یاد داده بودن (yād dādá bū́dan)
future یاد خوایم داد (yād xāyyúm dād) یاد خوایی داد (yād xāyyī́ dād) یاد خوایه داد (yād xāyyá dād) یاد خواییم داد (yād xāyyḗm dād) یاد خوایین داد (yād xāyyḗn dād) یاد خواین داد (yād xāyyán dād)
subjunctive present یاد بدم (yād bídum) یاد بدی (yād bídī) یاد بده (yād bída) یاد بدیم (yād bídēm) یاد بدین (yād bídēn) یاد بدن (yād bídan)
past یاد داده باشم (yād dādá bā́šam) یاد داده باشی (yād dādá bā́šī) یاد داده باشه (yād dādá bā́ša) یاد داده باشیم (yād dādá bā́šēm) یاد داده باشین (yād dādá bā́šēn) یاد داده باشن (yād dādá bā́šan)
imperative یاد بدی (yād bídī) یاد بدین (yād bídēn)