یالان

Ottoman Turkish

Alternative forms

Etymology

Inherited from Proto-Turkic *yalgan (suspicion, lie),[1] a derivation from *yalga- (to lick). Cognate with Azerbaijani yalan, Bashkir ялған (yalğan), Kazakh жалған (jalğan), Kumyk ялгъан (yalğan), Kyrgyz жалган (jalgan), Turkmen ýalan, Uyghur يالغان (yalghan) and Uzbek yolgʻon.

Noun

یالان • (yalan) (definite accusative یالانی (yalanı), plural یالانلر (yalanlar))

  1. lie, falsehood, prevarication, fabrication, any false statement, especially an intentional one, an evasion of the truth
    Synonyms: دروغ (duruğ), كذب (kizb)
    • 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk[1], page 500:
      بو سوزومه اعتراض ایدن بر ذاته جواب ویردم، علناً دیدم كه: - سن یالان سویلیه‌بیلیرسك، مستعدسك!
      Bu sözüme itiraz eden bir zata verdim, alenen dedim ki: - Sen yalan söyleyebilirsin, müstaidsin!
      (please add an English translation of this quotation)
  2. fake, sham, phony, falsification, an imitation that purports to be genuine, something that is presented fraudulently

Adjective

یالان • (yalan)

  1. false, untrue, unveridical, wrong, not according with truth or fact, negating the truth
    Synonym: كاذب (kâzib)
  2. fake, sham, false, phony, counterfeit, made to imitate something in order to deceive
    Synonyms: ساخته (sahte), یالانجی (yalancı)

Derived terms

  • یالان سویلمك (yalan söylemek, to lie)
  • یالان طولان (yalan dolan, lies and frauds)
  • یالان چیقمق (yalan çıkmak, to be in denial)
  • یالان یمین (yalan yemin, perjury, false oath)
  • یالانجی (yalancı, liar)
  • یالاندن (yalandan, falsely)
  • یالاق (yalak, trough)
  • یالامق (yalamak, to lick, to lap)
  • یالاواج (yalavac, prophet)

Descendants

  • Turkish: yalan
  • Bulgarian: яла́н (jalán)
  • Macedonian: јалан (jalan)
  • Serbo-Croatian: ја̀ла̄н / jàlān

References

  1. ^ Clauson, Gerard (1972) “yalğa:n”, in An Etymological Dictionary of pre-thirteenth-century Turkish, Oxford: Clarendon Press, →ISBN, →OCLC, page 926

Further reading