ییلانجی
Ottoman Turkish
Etymology
From ییلان (yılan, “snake”) + ـجی (-cı, -ci, occupational suffix).
Noun
ییلانجی • (yılancı)
Descendants
- Turkish: yılancı
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “yılancı”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4147
- Redhouse, James W. (1890) “ییلانجی”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 2224