असहाय
Hindi
Etymology
From Sanskrit अहसाय (ahasāya, “without companions”).
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /əs.ɦɑːj/, [ɐs.ɦäːj]
Adjective
असहाय • (ashāy) (indeclinable)
- alone, solitary, friendless
- Synonym: अकेला (akelā)
Sanskrit
Etymology
अ- (a-) + सहय (sahaya).
Adjective
असहाय • (asahāya) stem
- without companions, friendless
- solitary
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | असहायः (asahāyaḥ) | असहायौ (asahāyau) | असहायाः (asahāyāḥ) |
| accusative | असहायम् (asahāyam) | असहायौ (asahāyau) | असहायान् (asahāyān) |
| instrumental | असहायेन (asahāyena) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायैः (asahāyaiḥ) |
| dative | असहायाय (asahāyāya) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायेभ्यः (asahāyebhyaḥ) |
| ablative | असहायात् (asahāyāt) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायेभ्यः (asahāyebhyaḥ) |
| genitive | असहायस्य (asahāyasya) | असहाययोः (asahāyayoḥ) | असहायानाम् (asahāyānām) |
| locative | असहाये (asahāye) | असहाययोः (asahāyayoḥ) | असहायेषु (asahāyeṣu) |
| vocative | असहाय (asahāya) | असहायौ (asahāyau) | असहायाः (asahāyāḥ) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | असहाया (asahāyā) | असहाये (asahāye) | असहायाः (asahāyāḥ) |
| accusative | असहायाम् (asahāyām) | असहाये (asahāye) | असहायाः (asahāyāḥ) |
| instrumental | असहायया (asahāyayā) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायाभिः (asahāyābhiḥ) |
| dative | असहायायै (asahāyāyai) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायाभ्यः (asahāyābhyaḥ) |
| ablative | असहायायाः (asahāyāyāḥ) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायाभ्यः (asahāyābhyaḥ) |
| genitive | असहायायाः (asahāyāyāḥ) | असहाययोः (asahāyayoḥ) | असहायानाम् (asahāyānām) |
| locative | असहायायाम् (asahāyāyām) | असहाययोः (asahāyayoḥ) | असहायासु (asahāyāsu) |
| vocative | असहाये (asahāye) | असहाये (asahāye) | असहायाः (asahāyāḥ) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | असहायम् (asahāyam) | असहाये (asahāye) | असहायानि (asahāyāni) |
| accusative | असहायम् (asahāyam) | असहाये (asahāye) | असहायानि (asahāyāni) |
| instrumental | असहायेन (asahāyena) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायैः (asahāyaiḥ) |
| dative | असहायाय (asahāyāya) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायेभ्यः (asahāyebhyaḥ) |
| ablative | असहायात् (asahāyāt) | असहायाभ्याम् (asahāyābhyām) | असहायेभ्यः (asahāyebhyaḥ) |
| genitive | असहायस्य (asahāyasya) | असहाययोः (asahāyayoḥ) | असहायानाम् (asahāyānām) |
| locative | असहाये (asahāye) | असहाययोः (asahāyayoḥ) | असहायेषु (asahāyeṣu) |
| vocative | असहाय (asahāya) | असहाये (asahāye) | असहायानि (asahāyāni) |