कुख्याति
Hindi
Etymology
Borrowed from Sanskrit कुख्याति (kukhyāti).
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /kʊkʰ.jɑː.t̪iː/, [kʊkʰ.jäː.t̪iː]
Noun
कुख्याति • (kukhyāti) f
- infamy, ill-repute, notoriety
- Synonym: बदनामी (badnāmī)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | कुख्याति kukhyāti |
कुख्यातियाँ kukhyātiyā̃ |
| oblique | कुख्याति kukhyāti |
कुख्यातियों kukhyātiyõ |
| vocative | कुख्याति kukhyāti |
कुख्यातियो kukhyātiyo |
Derived terms
- कुख्यात (kukhyāt)
References
- McGregor, Ronald Stuart (1993) “कुख्याति”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press
Sanskrit
Etymology
From कु- (ku-, “bad”) + ख्याति (khyāti, “renown, repute”).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /kukʰ.jɑː.ti/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /kukʰ.jɑː.t̪i/
Noun
कुख्याति • (kukhyāti) stem, f
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | कुख्यातिः (kukhyātiḥ) | कुख्याती (kukhyātī) | कुख्यातयः (kukhyātayaḥ) |
| accusative | कुख्यातिम् (kukhyātim) | कुख्याती (kukhyātī) | कुख्यातीः (kukhyātīḥ) |
| instrumental | कुख्यात्या (kukhyātyā) कुख्याती¹ (kukhyātī¹) |
कुख्यातिभ्याम् (kukhyātibhyām) | कुख्यातिभिः (kukhyātibhiḥ) |
| dative | कुख्यातये (kukhyātaye) कुख्यात्यै² (kukhyātyai²) कुख्याती¹ (kukhyātī¹) |
कुख्यातिभ्याम् (kukhyātibhyām) | कुख्यातिभ्यः (kukhyātibhyaḥ) |
| ablative | कुख्यातेः (kukhyāteḥ) कुख्यात्याः² (kukhyātyāḥ²) कुख्यात्यै³ (kukhyātyai³) |
कुख्यातिभ्याम् (kukhyātibhyām) | कुख्यातिभ्यः (kukhyātibhyaḥ) |
| genitive | कुख्यातेः (kukhyāteḥ) कुख्यात्याः² (kukhyātyāḥ²) कुख्यात्यै³ (kukhyātyai³) |
कुख्यात्योः (kukhyātyoḥ) | कुख्यातीनाम् (kukhyātīnām) |
| locative | कुख्यातौ (kukhyātau) कुख्यात्याम्² (kukhyātyām²) कुख्याता¹ (kukhyātā¹) |
कुख्यात्योः (kukhyātyoḥ) | कुख्यातिषु (kukhyātiṣu) |
| vocative | कुख्याते (kukhyāte) | कुख्याती (kukhyātī) | कुख्यातयः (kukhyātayaḥ) |
- ¹Vedic
- ²Later Sanskrit
- ³Brāhmaṇas
References
- Monier Williams (1899) “कुख्याति”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 285.