कृकर
Sanskrit
Etymology
From Proto-Indo-European *kerk- (“crow, raven”), probably an onamatopoeia. Cognate with Ancient Greek κόραξ (kórax), Old Irish cerc (“hen”), Avestan 𐬐𐬀𐬵𐬭𐬐𐬀𐬙𐬀𐬝 (kahrkatat̰, “rooster”), obsolete German Ruch, Old English hrōc (English rook).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /kr̩.kɐ.ɾɐ/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /kr̩.kɐ.ɾɐ/
Noun
कृकर • (kṛkara) stem, m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | कृकरः (kṛkaraḥ) | कृकरौ (kṛkarau) | कृकराः (kṛkarāḥ) |
| accusative | कृकरम् (kṛkaram) | कृकरौ (kṛkarau) | कृकरान् (kṛkarān) |
| instrumental | कृकरेन (kṛkarena) | कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) | कृकरैः (kṛkaraiḥ) |
| dative | कृकराय (kṛkarāya) | कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) | कृकरेभ्यः (kṛkarebhyaḥ) |
| ablative | कृकरात् (kṛkarāt) | कृकराभ्याम् (kṛkarābhyām) | कृकरेभ्यः (kṛkarebhyaḥ) |
| genitive | कृकरस्य (kṛkarasya) | कृकरयोः (kṛkarayoḥ) | कृकरानाम् (kṛkarānām) |
| locative | कृकरे (kṛkare) | कृकरयोः (kṛkarayoḥ) | कृकरेषु (kṛkareṣu) |
| vocative | कृकर (kṛkara) | कृकरौ (kṛkarau) | कृकराः (kṛkarāḥ) |