कृपाण
Sanskrit
Etymology
From कल्पयति (kalpayáti, “he orders, apportions, cuts, trims”) or from Proto-Indo-European *kerp-.
Noun
कृपाण • (kṛpāṇa) stem, m
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | कृपाणः (kṛpāṇaḥ) | कृपाणौ (kṛpāṇau) कृपाणा¹ (kṛpāṇā¹) |
कृपाणाः (kṛpāṇāḥ) कृपाणासः¹ (kṛpāṇāsaḥ¹) |
| accusative | कृपाणम् (kṛpāṇam) | कृपाणौ (kṛpāṇau) कृपाणा¹ (kṛpāṇā¹) |
कृपाणान् (kṛpāṇān) |
| instrumental | कृपाणेन (kṛpāṇena) | कृपाणाभ्याम् (kṛpāṇābhyām) | कृपाणैः (kṛpāṇaiḥ) कृपाणेभिः¹ (kṛpāṇebhiḥ¹) |
| dative | कृपाणाय (kṛpāṇāya) | कृपाणाभ्याम् (kṛpāṇābhyām) | कृपाणेभ्यः (kṛpāṇebhyaḥ) |
| ablative | कृपाणात् (kṛpāṇāt) | कृपाणाभ्याम् (kṛpāṇābhyām) | कृपाणेभ्यः (kṛpāṇebhyaḥ) |
| genitive | कृपाणस्य (kṛpāṇasya) | कृपाणयोः (kṛpāṇayoḥ) | कृपाणानाम् (kṛpāṇānām) |
| locative | कृपाणे (kṛpāṇe) | कृपाणयोः (kṛpāṇayoḥ) | कृपाणेषु (kṛpāṇeṣu) |
| vocative | कृपाण (kṛpāṇa) | कृपाणौ (kṛpāṇau) कृपाणा¹ (kṛpāṇā¹) |
कृपाणाः (kṛpāṇāḥ) कृपाणासः¹ (kṛpāṇāsaḥ¹) |
- ¹Vedic