निराकरण

Sanskrit

Alternative scripts

Etymology

निर्- (nir-, combining form of निस् (nis)) +‎ आ- (ā-, ad-) +‎ करण (karaṇa, act, doing).

Pronunciation

Noun

निराकरण • (nirākaraṇa) stemn

  1. separating
  2. driving away, turning out, expelling, removing, repudiating (of a woman), opposing, contradicting, denying
  3. forgetting
  4. neglecting the chief sacrificial or religious duties

Declension

Neuter a-stem declension of निराकरण
singular dual plural
nominative निराकरणम् (nirākaraṇam) निराकरणे (nirākaraṇe) निराकरणानि (nirākaraṇāni)
निराकरणा¹ (nirākaraṇā¹)
accusative निराकरणम् (nirākaraṇam) निराकरणे (nirākaraṇe) निराकरणानि (nirākaraṇāni)
निराकरणा¹ (nirākaraṇā¹)
instrumental निराकरणेन (nirākaraṇena) निराकरणाभ्याम् (nirākaraṇābhyām) निराकरणैः (nirākaraṇaiḥ)
निराकरणेभिः¹ (nirākaraṇebhiḥ¹)
dative निराकरणाय (nirākaraṇāya) निराकरणाभ्याम् (nirākaraṇābhyām) निराकरणेभ्यः (nirākaraṇebhyaḥ)
ablative निराकरणात् (nirākaraṇāt) निराकरणाभ्याम् (nirākaraṇābhyām) निराकरणेभ्यः (nirākaraṇebhyaḥ)
genitive निराकरणस्य (nirākaraṇasya) निराकरणयोः (nirākaraṇayoḥ) निराकरणानाम् (nirākaraṇānām)
locative निराकरणे (nirākaraṇe) निराकरणयोः (nirākaraṇayoḥ) निराकरणेषु (nirākaraṇeṣu)
vocative निराकरण (nirākaraṇa) निराकरणे (nirākaraṇe) निराकरणानि (nirākaraṇāni)
निराकरणा¹ (nirākaraṇā¹)
  • ¹Vedic

References