बंधु
Hindi
Etymology
Borrowed from Sanskrit बन्धु (bandhu).
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /bən.d̪ʱuː/, [bɐ̃n̪.d̪ʱuː]
Noun
बंधु • (bandhu) m (Urdu spelling بندھو)
- brother
- (by extension) kinsman, relative
- वह मेरा दूर का बंधु है। ― vah merā dūr kā bandhu hai. ― He is my distant relative.
- friend
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | बंधु bandhu |
बंधु bandhu |
| oblique | बंधु bandhu |
बंधुओं bandhuõ |
| vocative | बंधु bandhu |
बंधुओ bandhuo |