बीर
Haryanvi
Etymology 1
Noun
बीर (bīr)
- woman, lady
- wife
Etymology 2
Noun
बीर (bīr)
Hindi
Etymology
Etymology tree
Inherited from Prakrit वीर (vīra), from Sanskrit वीर (vīrá). Doublet of वीर (vīr).
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /biːɾ/
- Rhymes: -iːɾ
Adjective
बीर • (bīr) (indeclinable, Urdu spelling بیر)
Noun
बीर • (bīr) m (Urdu spelling بیر)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | बीर bīr |
बीर bīr |
| oblique | बीर bīr |
बीरों bīrõ |
| vocative | बीर bīr |
बीरो bīro |
References
- McGregor, Ronald Stuart (1993) “बीर”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press
Nepali
Pronunciation
- IPA(key): [biɾʌ]
- Phonetic Devanagari: बिर्
Adjective
बीर • (bīra)