भृति

See also: भीति, भूत, भींत, and भाति

Sanskrit

From Proto-Indo-European *bʰértis levelled to the zero-grade. Native root is भृ (bhṛ), from *bʰer- (“to bear, carry”).

भृति • (bhṛtí or bhṛ́ti) stem, f

Feminine i-stem declension of भृति
	singular	dual	plural
nominative	भृतिः (bhṛtíḥ)	भृती (bhṛtī́)	भृतयः (bhṛtáyaḥ)
accusative	भृतिम् (bhṛtím)	भृती (bhṛtī́)	भृतीः (bhṛtī́ḥ)
instrumental	भृत्या (bhṛtyā́) भृती¹ (bhṛtī́¹)	भृतिभ्याम् (bhṛtíbhyām)	भृतिभिः (bhṛtíbhiḥ)
dative	भृतये (bhṛtáye) भृत्यै² (bhṛtyaí²) भृती¹ (bhṛtī́¹)	भृतिभ्याम् (bhṛtíbhyām)	भृतिभ्यः (bhṛtíbhyaḥ)
ablative	भृतेः (bhṛtéḥ) भृत्याः² (bhṛtyā́ḥ²) भृत्यै³ (bhṛtyaí³)	भृतिभ्याम् (bhṛtíbhyām)	भृतिभ्यः (bhṛtíbhyaḥ)
genitive	भृतेः (bhṛtéḥ) भृत्याः² (bhṛtyā́ḥ²) भृत्यै³ (bhṛtyaí³)	भृत्योः (bhṛtyóḥ)	भृतीनाम् (bhṛtīnā́m)
locative	भृतौ (bhṛtaú) भृत्याम्² (bhṛtyā́m²) भृता¹ (bhṛtā́¹)	भृत्योः (bhṛtyóḥ)	भृतिषु (bhṛtíṣu)
vocative	भृते (bhṛ́te)	भृती (bhṛ́tī)	भृतयः (bhṛ́tayaḥ)

Feminine i-stem declension of भृति
	singular	dual	plural
nominative	भृतिः (bhṛ́tiḥ)	भृती (bhṛ́tī)	भृतयः (bhṛ́tayaḥ)
accusative	भृतिम् (bhṛ́tim)	भृती (bhṛ́tī)	भृतीः (bhṛ́tīḥ)
instrumental	भृत्या (bhṛ́tyā) भृती¹ (bhṛ́tī¹)	भृतिभ्याम् (bhṛ́tibhyām)	भृतिभिः (bhṛ́tibhiḥ)
dative	भृतये (bhṛ́taye) भृत्यै² (bhṛ́tyai²) भृती¹ (bhṛ́tī¹)	भृतिभ्याम् (bhṛ́tibhyām)	भृतिभ्यः (bhṛ́tibhyaḥ)
ablative	भृतेः (bhṛ́teḥ) भृत्याः² (bhṛ́tyāḥ²) भृत्यै³ (bhṛ́tyai³)	भृतिभ्याम् (bhṛ́tibhyām)	भृतिभ्यः (bhṛ́tibhyaḥ)
genitive	भृतेः (bhṛ́teḥ) भृत्याः² (bhṛ́tyāḥ²) भृत्यै³ (bhṛ́tyai³)	भृत्योः (bhṛ́tyoḥ)	भृतीनाम् (bhṛ́tīnām)
locative	भृतौ (bhṛ́tau) भृत्याम्² (bhṛ́tyām²) भृता¹ (bhṛ́tā¹)	भृत्योः (bhṛ́tyoḥ)	भृतिषु (bhṛ́tiṣu)
vocative	भृते (bhṛ́te)	भृती (bhṛ́tī)	भृतयः (bhṛ́tayaḥ)