Sanskrit
Adjective
मन्दर • (mandara)
- slow, tardy, sluggish (= मन्द (manda))
- large, thick, firm (= बहल (bahala))
Declension
Masculine a-stem declension of मन्दर
|
|
singular
|
dual
|
plural
|
| nominative
|
मन्दरः (mandaraḥ)
|
मन्दरौ (mandarau)
|
मन्दराः (mandarāḥ)
|
| accusative
|
मन्दरम् (mandaram)
|
मन्दरौ (mandarau)
|
मन्दरान् (mandarān)
|
| instrumental
|
मन्दरेण (mandareṇa)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरैः (mandaraiḥ)
|
| dative
|
मन्दराय (mandarāya)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ)
|
| ablative
|
मन्दरात् (mandarāt)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ)
|
| genitive
|
मन्दरस्य (mandarasya)
|
मन्दरयोः (mandarayoḥ)
|
मन्दराणाम् (mandarāṇām)
|
| locative
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दरयोः (mandarayoḥ)
|
मन्दरेषु (mandareṣu)
|
| vocative
|
मन्दर (mandara)
|
मन्दरौ (mandarau)
|
मन्दराः (mandarāḥ)
|
Feminine ā-stem declension of मन्दर
|
|
singular
|
dual
|
plural
|
| nominative
|
मन्दरा (mandarā)
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दराः (mandarāḥ)
|
| accusative
|
मन्दराम् (mandarām)
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दराः (mandarāḥ)
|
| instrumental
|
मन्दरया (mandarayā)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दराभिः (mandarābhiḥ)
|
| dative
|
मन्दरायै (mandarāyai)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दराभ्यः (mandarābhyaḥ)
|
| ablative
|
मन्दरायाः (mandarāyāḥ)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दराभ्यः (mandarābhyaḥ)
|
| genitive
|
मन्दरायाः (mandarāyāḥ)
|
मन्दरयोः (mandarayoḥ)
|
मन्दराणाम् (mandarāṇām)
|
| locative
|
मन्दरायाम् (mandarāyām)
|
मन्दरयोः (mandarayoḥ)
|
मन्दरासु (mandarāsu)
|
| vocative
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दराः (mandarāḥ)
|
Neuter a-stem declension of मन्दर
|
|
singular
|
dual
|
plural
|
| nominative
|
मन्दरम् (mandaram)
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दराणि (mandarāṇi)
|
| accusative
|
मन्दरम् (mandaram)
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दराणि (mandarāṇi)
|
| instrumental
|
मन्दरेण (mandareṇa)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरैः (mandaraiḥ)
|
| dative
|
मन्दराय (mandarāya)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ)
|
| ablative
|
मन्दरात् (mandarāt)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ)
|
| genitive
|
मन्दरस्य (mandarasya)
|
मन्दरयोः (mandarayoḥ)
|
मन्दराणाम् (mandarāṇām)
|
| locative
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दरयोः (mandarayoḥ)
|
मन्दरेषु (mandareṣu)
|
| vocative
|
मन्दर (mandara)
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दराणि (mandarāṇi)
|
Noun
मन्दर • (mandara) stem, m
- a pearl chain consisting of 8 or 16 strings
- name of a sacred mountain (the residence of various deities; it served the gods and Asuras for a churning-stick at the churning of the ocean for the recovery of the Amrita and thirteen other precious things lost during the deluge)
- heaven (= स्वर्ग (svarga); confer मेरु (meru))
- mirror
- a kind of metre
- name of a Brahmin
- name of a son of हिरण्यकशिपु (Hiraṇya-kaśipu)
- name of a विद्याधर (Vidyā-dhara)
- name of a tree of paradise or one of the 5 trees in Indra's heaven (= मन्दार (mandāra)); the coral tree
Declension
Masculine a-stem declension of मन्दर
|
|
singular
|
dual
|
plural
|
| nominative
|
मन्दरः (mandaraḥ)
|
मन्दरौ (mandarau)
|
मन्दराः (mandarāḥ)
|
| accusative
|
मन्दरम् (mandaram)
|
मन्दरौ (mandarau)
|
मन्दरान् (mandarān)
|
| instrumental
|
मन्दरेण (mandareṇa)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरैः (mandaraiḥ)
|
| dative
|
मन्दराय (mandarāya)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ)
|
| ablative
|
मन्दरात् (mandarāt)
|
मन्दराभ्याम् (mandarābhyām)
|
मन्दरेभ्यः (mandarebhyaḥ)
|
| genitive
|
मन्दरस्य (mandarasya)
|
मन्दरयोः (mandarayoḥ)
|
मन्दराणाम् (mandarāṇām)
|
| locative
|
मन्दरे (mandare)
|
मन्दरयोः (mandarayoḥ)
|
मन्दरेषु (mandareṣu)
|
| vocative
|
मन्दर (mandara)
|
मन्दरौ (mandarau)
|
मन्दराः (mandarāḥ)
|
Descendants
- → Tamil: மந்தரம் (mantaram)