महाकाव्य
Sanskrit
Etymology
महत् (mahat, “great”) + काव्य (kāvya, “court poem”)
Noun
महाकाव्य • (mahākāvya) stem, n
- great or classical court poem, particularly as applied to Kalidasa's Raghuvamsa, Kumārasambhava, and Meghadūta; Magha's Śiśupālavadha; Bharavi's Kirātārjunīya; and Śriharsha's Naiṣadhacarita; also sometimes to Bhaṭṭikāvya. (Kāvyād., Pratāp.,)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | महाकाव्यम् (mahākāvyam) | महाकाव्ये (mahākāvye) | महाकाव्यानि (mahākāvyāni) |
| accusative | महाकाव्यम् (mahākāvyam) | महाकाव्ये (mahākāvye) | महाकाव्यानि (mahākāvyāni) |
| instrumental | महाकाव्येन (mahākāvyena) | महाकाव्याभ्याम् (mahākāvyābhyām) | महाकाव्यैः (mahākāvyaiḥ) |
| dative | महाकाव्याय (mahākāvyāya) | महाकाव्याभ्याम् (mahākāvyābhyām) | महाकाव्येभ्यः (mahākāvyebhyaḥ) |
| ablative | महाकाव्यात् (mahākāvyāt) | महाकाव्याभ्याम् (mahākāvyābhyām) | महाकाव्येभ्यः (mahākāvyebhyaḥ) |
| genitive | महाकाव्यस्य (mahākāvyasya) | महाकाव्ययोः (mahākāvyayoḥ) | महाकाव्यानाम् (mahākāvyānām) |
| locative | महाकाव्ये (mahākāvye) | महाकाव्ययोः (mahākāvyayoḥ) | महाकाव्येषु (mahākāvyeṣu) |
| vocative | महाकाव्य (mahākāvya) | महाकाव्ये (mahākāvye) | महाकाव्यानि (mahākāvyāni) |
Descendants
- Tamil: மகாகாவியம் (makākāviyam)
- Thai: มหากาพย์ (má-hǎa-gàap)
References
- Monier Williams (1899) “महाकाव्य”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0795.