योगिनी
Hindi
Etymology
Borrowed from Sanskrit योगिनी (yoginī).
Pronunciation
- (Delhi) IPA(key): /joː.ɡɪ.niː/
Noun
योगिनी • (yoginī) f (masculine योगी)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| direct | योगिनी yoginī |
योगिनियाँ yoginiyā̃ |
| oblique | योगिनी yoginī |
योगिनियों yoginiyõ |
| vocative | योगिनी yoginī |
योगिनियो yoginiyo |
Sanskrit
Etymology
From योग (yoga, “Yoga”) + -इनी (-inī).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /jɐw.ɡi.niː/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /joː.ɡi.n̪iː/
Noun
योगिनी • (yoginī) stem, f (masculine योगिन्)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | योगिनी (yoginī) | योगिन्यौ (yoginyau) योगिनी¹ (yoginī¹) |
योगिन्यः (yoginyaḥ) योगिनीः¹ (yoginīḥ¹) |
| accusative | योगिनीम् (yoginīm) | योगिन्यौ (yoginyau) योगिनी¹ (yoginī¹) |
योगिनीः (yoginīḥ) |
| instrumental | योगिन्या (yoginyā) | योगिनीभ्याम् (yoginībhyām) | योगिनीभिः (yoginībhiḥ) |
| dative | योगिन्यै (yoginyai) | योगिनीभ्याम् (yoginībhyām) | योगिनीभ्यः (yoginībhyaḥ) |
| ablative | योगिन्याः (yoginyāḥ) योगिन्यै² (yoginyai²) |
योगिनीभ्याम् (yoginībhyām) | योगिनीभ्यः (yoginībhyaḥ) |
| genitive | योगिन्याः (yoginyāḥ) योगिन्यै² (yoginyai²) |
योगिन्योः (yoginyoḥ) | योगिनीनाम् (yoginīnām) |
| locative | योगिन्याम् (yoginyām) | योगिन्योः (yoginyoḥ) | योगिनीषु (yoginīṣu) |
| vocative | योगिनि (yogini) | योगिन्यौ (yoginyau) योगिनी¹ (yoginī¹) |
योगिन्यः (yoginyaḥ) योगिनीः¹ (yoginīḥ¹) |
- ¹Vedic
- ²Brāhmaṇas