योगिन्
Sanskrit
Etymology
From योग (yoga, “Yoga”) + -इन् (-in).
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /jɐw.ɡin/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /joː.ɡin̪/
Noun
योगिन् • (yogin) stem, m (feminine योगिनी)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | योगी (yogī) | योगिनौ (yoginau) योगिना¹ (yoginā¹) |
योगिनः (yoginaḥ) |
| accusative | योगिनम् (yoginam) | योगिनौ (yoginau) योगिना¹ (yoginā¹) |
योगिनः (yoginaḥ) |
| instrumental | योगिना (yoginā) | योगिभ्याम् (yogibhyām) | योगिभिः (yogibhiḥ) |
| dative | योगिने (yogine) | योगिभ्याम् (yogibhyām) | योगिभ्यः (yogibhyaḥ) |
| ablative | योगिनः (yoginaḥ) | योगिभ्याम् (yogibhyām) | योगिभ्यः (yogibhyaḥ) |
| genitive | योगिनः (yoginaḥ) | योगिनोः (yoginoḥ) | योगिनाम् (yoginām) |
| locative | योगिनि (yogini) | योगिनोः (yoginoḥ) | योगिषु (yogiṣu) |
| vocative | योगिन् (yogin) | योगिनौ (yoginau) योगिना¹ (yoginā¹) |
योगिनः (yoginaḥ) |
- ¹Vedic