शरु

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-European *ḱérus (pointed stick, arrow, sword). Cognate with Gothic 𐌷𐌰𐌹𐍂𐌿𐍃 (hairus, sword), Old Norse hjǫrr (sword), Old English heoru (sword).

Pronunciation

Noun

शरु • (śáru) stemm or f

  1. arrow, dart, missile
    • c. 1500 BCE – 1000 BCE, Ṛgveda 10.125.6:
      अ॒हं रु॒द्राय॒ धनु॒रा त॑नोमि ब्रह्म॒द्विषे॒ शर॑वे॒ हन्त॒वा उ॑ ।
      aháṃ rudrā́ya dhánurā́ tanomi brahmadvíṣe śárave hántavā́ u.
      I bend the bow for Rudra that his arrow may strike and slay the hater of devotion.

Declension

Masculine u-stem declension of शरु
singular dual plural
nominative शरुः (śáruḥ) शरू (śárū) शरवः (śáravaḥ)
accusative शरुम् (śárum) शरू (śárū) शरून् (śárūn)
instrumental शरुणा (śáruṇā)
शर्वा¹ (śárvā¹)
शरुभ्याम् (śárubhyām) शरुभिः (śárubhiḥ)
dative शरवे (śárave)
शर्वे¹ (śárve¹)
शरुभ्याम् (śárubhyām) शरुभ्यः (śárubhyaḥ)
ablative शरोः (śároḥ)
शर्वः¹ (śárvaḥ¹)
शरुभ्याम् (śárubhyām) शरुभ्यः (śárubhyaḥ)
genitive शरोः (śároḥ)
शर्वः¹ (śárvaḥ¹)
शर्वोः (śárvoḥ) शरूणाम् (śárūṇām)
locative शरौ (śárau) शर्वोः (śárvoḥ) शरुषु (śáruṣu)
vocative शरो (śáro) शरू (śárū) शरवः (śáravaḥ)
  • ¹Vedic

Descendants

  • Hindi: सर (sar, arrow)