शाक्यमुनि

Sanskrit

Etymology

From शाक्य (śākya, Shakya) +‎ मुनि (múni, sage, ascetic).

Pronunciation

Proper noun

शाक्यमुनि • (śākyamuni) stemm

  1. (Buddhism) the Sakyamuni, the Buddha

Declension

Masculine i-stem declension of शाक्यमुनि
singular dual plural
nominative शाक्यमुनिः (śākyamuniḥ) शाक्यमुनी (śākyamunī) शाक्यमुनयः (śākyamunayaḥ)
accusative शाक्यमुनिम् (śākyamunim) शाक्यमुनी (śākyamunī) शाक्यमुनीन् (śākyamunīn)
instrumental शाक्यमुनिना (śākyamuninā)
शाक्यमुन्या¹ (śākyamunyā¹)
शाक्यमुनिभ्याम् (śākyamunibhyām) शाक्यमुनिभिः (śākyamunibhiḥ)
dative शाक्यमुनये (śākyamunaye) शाक्यमुनिभ्याम् (śākyamunibhyām) शाक्यमुनिभ्यः (śākyamunibhyaḥ)
ablative शाक्यमुनेः (śākyamuneḥ)
शाक्यमुन्यः¹ (śākyamunyaḥ¹)
शाक्यमुनिभ्याम् (śākyamunibhyām) शाक्यमुनिभ्यः (śākyamunibhyaḥ)
genitive शाक्यमुनेः (śākyamuneḥ)
शाक्यमुन्यः¹ (śākyamunyaḥ¹)
शाक्यमुन्योः (śākyamunyoḥ) शाक्यमुनीनाम् (śākyamunīnām)
locative शाक्यमुनौ (śākyamunau)
शाक्यमुना¹ (śākyamunā¹)
शाक्यमुन्योः (śākyamunyoḥ) शाक्यमुनिषु (śākyamuniṣu)
vocative शाक्यमुने (śākyamune) शाक्यमुनी (śākyamunī) शाक्यमुनयः (śākyamunayaḥ)
  • ¹Vedic

Descendants

  • Ashokan Prakrit: 𑀲𑀓𑁆𑀬𑀫𑀼𑀦𑀻 (sakyamunī)
  • Middle Chinese: 釋迦牟尼 (MC syek kja mjuw nrij) (see there for further descendants)
  • English: Sakyamuni, Shakyamuni