स्मित
Sanskrit
Alternative scripts
Alternative scripts
- স্মিত (Assamese script)
- ᬲ᭄ᬫᬶᬢ (Balinese script)
- স্মিত (Bengali script)
- 𑰭𑰿𑰦𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
- 𑀲𑁆𑀫𑀺𑀢 (Brahmi script)
- သ္မိတ (Burmese script)
- સ્મિત (Gujarati script)
- ਸ੍ਮਿਤ (Gurmukhi script)
- 𑌸𑍍𑌮𑌿𑌤 (Grantha script)
- ꦱ꧀ꦩꦶꦠ (Javanese script)
- 𑂮𑂹𑂧𑂱𑂞 (Kaithi script)
- ಸ್ಮಿತ (Kannada script)
- ស្មិត (Khmer script)
- ສ຺ມິຕ (Lao script)
- സ്മിത (Malayalam script)
- ᠰᠮᡳᢠᠠ (Manchu script)
- 𑘭𑘿𑘦𑘱𑘝 (Modi script)
- ᠰᠮᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
- 𑧍𑧠𑧆𑧒𑦽 (Nandinagari script)
- 𑐳𑑂𑐩𑐶𑐟 (Newa script)
- ସ୍ମିତ (Odia script)
- ꢱ꣄ꢪꢶꢡ (Saurashtra script)
- 𑆱𑇀𑆩𑆴𑆠 (Sharada script)
- 𑖭𑖿𑖦𑖰𑖝 (Siddham script)
- ස්මිත (Sinhalese script)
- 𑪁 𑪙𑩴𑩑𑩫 (Soyombo script)
- 𑚨𑚶𑚢𑚮𑚙 (Takri script)
- ஸ்மித (Tamil script)
- స్మిత (Telugu script)
- สฺมิต (Thai script)
- སྨི་ཏ (Tibetan script)
- 𑒮𑓂𑒧𑒱𑒞 (Tirhuta script)
- 𑨰𑩇𑨢𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)
Etymology
From the root स्मि (smi, “to laugh”). Cognate with English smile.
Pronunciation
- (Vedic) IPA(key): /smi.tɐ/
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /s̪mi.t̪ɐ/
Adjective
स्मित • (smitá)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | स्मितः (smitáḥ) | स्मितौ (smitaú) स्मिता¹ (smitā́¹) |
स्मिताः (smitā́ḥ) स्मितासः¹ (smitā́saḥ¹) |
| accusative | स्मितम् (smitám) | स्मितौ (smitaú) स्मिता¹ (smitā́¹) |
स्मितान् (smitā́n) |
| instrumental | स्मितेन (smiténa) | स्मिताभ्याम् (smitā́bhyām) | स्मितैः (smitaíḥ) स्मितेभिः¹ (smitébhiḥ¹) |
| dative | स्मिताय (smitā́ya) | स्मिताभ्याम् (smitā́bhyām) | स्मितेभ्यः (smitébhyaḥ) |
| ablative | स्मितात् (smitā́t) | स्मिताभ्याम् (smitā́bhyām) | स्मितेभ्यः (smitébhyaḥ) |
| genitive | स्मितस्य (smitásya) | स्मितयोः (smitáyoḥ) | स्मितानाम् (smitā́nām) |
| locative | स्मिते (smité) | स्मितयोः (smitáyoḥ) | स्मितेषु (smitéṣu) |
| vocative | स्मित (smíta) | स्मितौ (smítau) स्मिता¹ (smítā¹) |
स्मिताः (smítāḥ) स्मितासः¹ (smítāsaḥ¹) |
- ¹Vedic
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | स्मिता (smitā́) | स्मिते (smité) | स्मिताः (smitā́ḥ) |
| accusative | स्मिताम् (smitā́m) | स्मिते (smité) | स्मिताः (smitā́ḥ) |
| instrumental | स्मितया (smitáyā) स्मिता¹ (smitā́¹) |
स्मिताभ्याम् (smitā́bhyām) | स्मिताभिः (smitā́bhiḥ) |
| dative | स्मितायै (smitā́yai) | स्मिताभ्याम् (smitā́bhyām) | स्मिताभ्यः (smitā́bhyaḥ) |
| ablative | स्मितायाः (smitā́yāḥ) स्मितायै² (smitā́yai²) |
स्मिताभ्याम् (smitā́bhyām) | स्मिताभ्यः (smitā́bhyaḥ) |
| genitive | स्मितायाः (smitā́yāḥ) स्मितायै² (smitā́yai²) |
स्मितयोः (smitáyoḥ) | स्मितानाम् (smitā́nām) |
| locative | स्मितायाम् (smitā́yām) | स्मितयोः (smitáyoḥ) | स्मितासु (smitā́su) |
| vocative | स्मिते (smíte) | स्मिते (smíte) | स्मिताः (smítāḥ) |
- ¹Vedic
- ²Brāhmaṇas
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | स्मितम् (smitam) | स्मिते (smite) | स्मितानि (smitāni) स्मिता¹ (smitā¹) |
| accusative | स्मितम् (smitam) | स्मिते (smite) | स्मितानि (smitāni) स्मिता¹ (smitā¹) |
| instrumental | स्मितेन (smitena) | स्मिताभ्याम् (smitābhyām) | स्मितैः (smitaiḥ) स्मितेभिः¹ (smitebhiḥ¹) |
| dative | स्मिताय (smitāya) | स्मिताभ्याम् (smitābhyām) | स्मितेभ्यः (smitebhyaḥ) |
| ablative | स्मितात् (smitāt) | स्मिताभ्याम् (smitābhyām) | स्मितेभ्यः (smitebhyaḥ) |
| genitive | स्मितस्य (smitasya) | स्मितयोः (smitayoḥ) | स्मितानाम् (smitānām) |
| locative | स्मिते (smite) | स्मितयोः (smitayoḥ) | स्मितेषु (smiteṣu) |
| vocative | स्मित (smita) | स्मिते (smite) | स्मितानि (smitāni) स्मिता¹ (smitā¹) |
- ¹Vedic
Noun
स्मित • (smita) stem, n
- a smile
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | स्मितम् (smitam) | स्मिते (smite) | स्मितानि (smitāni) स्मिता¹ (smitā¹) |
| accusative | स्मितम् (smitam) | स्मिते (smite) | स्मितानि (smitāni) स्मिता¹ (smitā¹) |
| instrumental | स्मितेन (smitena) | स्मिताभ्याम् (smitābhyām) | स्मितैः (smitaiḥ) स्मितेभिः¹ (smitebhiḥ¹) |
| dative | स्मिताय (smitāya) | स्मिताभ्याम् (smitābhyām) | स्मितेभ्यः (smitebhyaḥ) |
| ablative | स्मितात् (smitāt) | स्मिताभ्याम् (smitābhyām) | स्मितेभ्यः (smitebhyaḥ) |
| genitive | स्मितस्य (smitasya) | स्मितयोः (smitayoḥ) | स्मितानाम् (smitānām) |
| locative | स्मिते (smite) | स्मितयोः (smitayoḥ) | स्मितेषु (smiteṣu) |
| vocative | स्मित (smita) | स्मिते (smite) | स्मितानि (smitāni) स्मिता¹ (smitā¹) |
- ¹Vedic
References
- Monier Williams (1899) “स्मित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1271.
- William Dwight Whitney (1885) The Roots, Verb-forms, and Primary Derivatives of the Sanskrit Language, Leipzig: Breitkopf and Härtel, page 198
- Arthur Anthony Macdonell (1893) “स्मित”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press
- Mallory, J. P. with Adams, D. Q. (2006) The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World (Oxford Linguistics), New York: Oxford University Press, →ISBN, page 360
- Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 568
- Pokorny, Julius (1959) “0967”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, page 0967