हिन्दु
Sanskrit
Alternative scripts
Alternative scripts
- হিন্দু (Assamese script)
- ᬳᬶᬦ᭄ᬤᬸ (Balinese script)
- হিন্দু (Bengali script)
- 𑰮𑰰𑰡𑰿𑰟𑰲 (Bhaiksuki script)
- 𑀳𑀺𑀦𑁆𑀤𑀼 (Brahmi script)
- ဟိန္ဒု (Burmese script)
- હિન્દુ (Gujarati script)
- ਹਿਨ੍ਦੁ (Gurmukhi script)
- 𑌹𑌿𑌨𑍍𑌦𑍁 (Grantha script)
- ꦲꦶꦤ꧀ꦢꦸ (Javanese script)
- 𑂯𑂱𑂢𑂹𑂠𑂳 (Kaithi script)
- ಹಿನ್ದು (Kannada script)
- ហិន្ទុ (Khmer script)
- ຫິນ຺ທຸ (Lao script)
- ഹിന്ദു (Malayalam script)
- ᡥᡳᠨᡩᡠ (Manchu script)
- 𑘮𑘱𑘡𑘿𑘟𑘳 (Modi script)
- ᠾᠢᠨᢑᠤ (Mongolian script)
- 𑧎𑧒𑧁𑧠𑦿𑧔 (Nandinagari script)
- 𑐴𑐶𑐣𑑂𑐡𑐸 (Newa script)
- ହିନ୍ଦୁ (Odia script)
- ꢲꢶꢥ꣄ꢣꢸ (Saurashtra script)
- 𑆲𑆴𑆤𑇀𑆢𑆶 (Sharada script)
- 𑖮𑖰𑖡𑖿𑖟𑖲 (Siddham script)
- හින්දු (Sinhalese script)
- 𑪂𑩑𑩯 𑪙𑩭𑩒 (Soyombo script)
- 𑚩𑚮𑚝𑚶𑚛𑚰 (Takri script)
- ஹிந்து³ (Tamil script)
- హిన్దు (Telugu script)
- หินฺทุ (Thai script)
- ཧི་ནྡུ (Tibetan script)
- 𑒯𑒱𑒢𑓂𑒠𑒳 (Tirhuta script)
- 𑨱𑨁𑨝𑩇𑨛𑨃 (Zanabazar Square script)
Etymology
Borrowed from Hindi हिंदू (hindū), from Classical Persian هندو (hindū), from Middle Persian hndwk' (Hindūg, “Indian”), which is a demonym derived from Old Persian 𐏃𐎡𐎯𐎢𐏁 (h-i-du-u-š /hinduš/, “India”); see there for more. Doublet of सिन्धु (sindhu).
Pronunciation
- (Classical Sanskrit) IPA(key): /ɦin̪.d̪u/
Noun
हिन्दु • (hindu) stem, m or f (New Sanskrit)
- a Hindu
- 1923, Vinayak Damodar Savarkar, Essentials of Hindutva:
- आसिन्धुसिन्धुपर्यन्ता यस्य भारतभूमिका ।
पितृभूः पुण्यभूश्चैव स वै हिन्दुरिति स्मृतः ॥- āsindhusindhuparyantā yasya bhāratabhūmikā.
pitṛbhūḥ puṇyabhūścaiva sa vai hinduriti smṛtaḥ. - For whom, the land of Bhārata, from the Sindhu to the [Indian] Ocean is the fatherland and holy land; he is named a Hindu.
- āsindhusindhuparyantā yasya bhāratabhūmikā.
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हिन्दुः (hinduḥ) | हिन्दू (hindū) | हिन्दवः (hindavaḥ) |
| accusative | हिन्दुम् (hindum) | हिन्दू (hindū) | हिन्दून् (hindūn) |
| instrumental | हिन्दुना (hindunā) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभिः (hindubhiḥ) |
| dative | हिन्दवे (hindave) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| ablative | हिन्दोः (hindoḥ) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| genitive | हिन्दोः (hindoḥ) | हिन्द्वोः (hindvoḥ) | हिन्दूनाम् (hindūnām) |
| locative | हिन्दौ (hindau) | हिन्द्वोः (hindvoḥ) | हिन्दुषु (hinduṣu) |
| vocative | हिन्दो (hindo) | हिन्दू (hindū) | हिन्दवः (hindavaḥ) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हिन्दुः (hinduḥ) | हिन्दू (hindū) | हिन्दवः (hindavaḥ) |
| accusative | हिन्दुम् (hindum) | हिन्दू (hindū) | हिन्दूः (hindūḥ) |
| instrumental | हिन्द्वा (hindvā) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभिः (hindubhiḥ) |
| dative | हिन्दवे (hindave) हिन्द्वै¹ (hindvai¹) |
हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| ablative | हिन्दोः (hindoḥ) हिन्द्वाः¹ (hindvāḥ¹) |
हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| genitive | हिन्दोः (hindoḥ) हिन्द्वाः¹ (hindvāḥ¹) |
हिन्द्वोः (hindvoḥ) | हिन्दूनाम् (hindūnām) |
| locative | हिन्दौ (hindau) हिन्द्वाम्¹ (hindvām¹) |
हिन्द्वोः (hindvoḥ) | हिन्दुषु (hinduṣu) |
| vocative | हिन्दो (hindo) | हिन्दू (hindū) | हिन्दवः (hindavaḥ) |
- ¹Later Sanskrit
Adjective
हिन्दु • (hindu) stem (New Sanskrit)
Declension
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हिन्दुः (hinduḥ) | हिन्दू (hindū) | हिन्दवः (hindavaḥ) |
| accusative | हिन्दुम् (hindum) | हिन्दू (hindū) | हिन्दून् (hindūn) |
| instrumental | हिन्दुना (hindunā) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभिः (hindubhiḥ) |
| dative | हिन्दवे (hindave) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| ablative | हिन्दोः (hindoḥ) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| genitive | हिन्दोः (hindoḥ) | हिन्द्वोः (hindvoḥ) | हिन्दूनाम् (hindūnām) |
| locative | हिन्दौ (hindau) | हिन्द्वोः (hindvoḥ) | हिन्दुषु (hinduṣu) |
| vocative | हिन्दो (hindo) | हिन्दू (hindū) | हिन्दवः (hindavaḥ) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हिन्दुः (hinduḥ) | हिन्दू (hindū) | हिन्दवः (hindavaḥ) |
| accusative | हिन्दुम् (hindum) | हिन्दू (hindū) | हिन्दूः (hindūḥ) |
| instrumental | हिन्द्वा (hindvā) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभिः (hindubhiḥ) |
| dative | हिन्दवे (hindave) हिन्द्वै¹ (hindvai¹) |
हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| ablative | हिन्दोः (hindoḥ) हिन्द्वाः¹ (hindvāḥ¹) |
हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| genitive | हिन्दोः (hindoḥ) हिन्द्वाः¹ (hindvāḥ¹) |
हिन्द्वोः (hindvoḥ) | हिन्दूनाम् (hindūnām) |
| locative | हिन्दौ (hindau) हिन्द्वाम्¹ (hindvām¹) |
हिन्द्वोः (hindvoḥ) | हिन्दुषु (hinduṣu) |
| vocative | हिन्दो (hindo) | हिन्दू (hindū) | हिन्दवः (hindavaḥ) |
- ¹Later Sanskrit
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | हिन्दु (hindu) | हिन्दुनी (hindunī) | हिन्दूनि (hindūni) |
| accusative | हिन्दु (hindu) | हिन्दुनी (hindunī) | हिन्दूनि (hindūni) |
| instrumental | हिन्दुना (hindunā) | हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभिः (hindubhiḥ) |
| dative | हिन्दुने (hindune) हिन्दवे (hindave) |
हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| ablative | हिन्दुनः (hindunaḥ) हिन्दोः (hindoḥ) |
हिन्दुभ्याम् (hindubhyām) | हिन्दुभ्यः (hindubhyaḥ) |
| genitive | हिन्दुनः (hindunaḥ) हिन्दोः (hindoḥ) |
हिन्दुनोः (hindunoḥ) हिन्द्वोः (hindvoḥ) |
हिन्दूनाम् (hindūnām) |
| locative | हिन्दुनि (hinduni) हिन्दौ (hindau) |
हिन्दुनोः (hindunoḥ) हिन्द्वोः (hindvoḥ) |
हिन्दुषु (hinduṣu) |
| vocative | हिन्दु (hindu) हिन्दो (hindo) |
हिन्दुनी (hindunī) | हिन्दूनि (hindūni) |
Derived terms
- हिन्दुस्थान (hindusthāna)
- हिन्दुधर्म (hindudharma)
References
- Monier Williams (1899) “हिन्दु”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1298.