ਮਹਾਰਾਜਾ

Punjabi

Etymology

Borrowed from Sanskrit महाराजन् (mahārājan).

Pronunciation

  • (formal) IPA(key): /mə.ɦäː.ɾaː.d͡ʒaː/
  • (colloquial) IPA(key): /mäː˨ː.ɾaː.d͡ʒaː/

Noun

ਮਹਾਰਾਜਾ • (mahārājā) m (Shahmukhi spelling مہاراجا)

  1. king, emperor, monarch, sovereign

Declension

Declension of ਮਹਾਰਾਜਾ
singular plural
direct ਮਹਾਰਾਜਾ (mahārājā) ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje)
oblique ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje) ਮਹਾਰਾਜਿਆਂ (mahārājiā̃)
vocative ਮਹਾਰਾਜਿਆ (mahārājiā) ਮਹਾਰਾਜਿਓ (mahārājio)
ablative ਮਹਾਰਾਜਿਓਂ (mahārājiõ) —
locative ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje) —
instrumental ਮਹਾਰਾਜੇ (mahārāje) —

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.