அன்னை
Tamil
Etymology
Inherited from Old Tamil 𑀅𑀷𑁆𑀷𑁃 (aṉṉai).
Pronunciation
- IPA(key): /anːai/
Audio: (file)
Noun
அன்னை • (aṉṉai) (plural அன்னையர்)
- mother (or a motherly figure in general)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aṉṉai |
அன்னையர் aṉṉaiyar |
| vocative | அன்னையே aṉṉaiyē |
அன்னையரே aṉṉaiyarē |
| accusative | அன்னையை aṉṉaiyai |
அன்னையரை aṉṉaiyarai |
| dative | அன்னைக்கு aṉṉaikku |
அன்னையருக்கு aṉṉaiyarukku |
| benefactive | அன்னைக்காக aṉṉaikkāka |
அன்னையருக்காக aṉṉaiyarukkāka |
| genitive 1 | அன்னையுடைய aṉṉaiyuṭaiya |
அன்னையருடைய aṉṉaiyaruṭaiya |
| genitive 2 | அன்னையின் aṉṉaiyiṉ |
அன்னையரின் aṉṉaiyariṉ |
| locative 1 | அன்னையில் aṉṉaiyil |
அன்னையரில் aṉṉaiyaril |
| locative 2 | அன்னையிடம் aṉṉaiyiṭam |
அன்னையரிடம் aṉṉaiyariṭam |
| sociative 1 | அன்னையோடு aṉṉaiyōṭu |
அன்னையரோடு aṉṉaiyarōṭu |
| sociative 2 | அன்னையுடன் aṉṉaiyuṭaṉ |
அன்னையருடன் aṉṉaiyaruṭaṉ |
| instrumental | அன்னையால் aṉṉaiyāl |
அன்னையரால் aṉṉaiyarāl |
| ablative | அன்னையிலிருந்து aṉṉaiyiliruntu |
அன்னையரிலிருந்து aṉṉaiyariliruntu |