அறிவாளி

Tamil

Etymology

அறிவு (aṟivu) +‎ -ஆளி (-āḷi).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɐrɪʋaːɭɪ/, [ɐrɪʋaːɭi]

Noun

அறிவாளி • (aṟivāḷi)

  1. wise or intelligent person; intellectual
    Synonym: புத்திசாலி (putticāli)

Declension

i-stem declension of அறிவாளி (aṟivāḷi)
singular plural
nominative
aṟivāḷi
அறிவாளிகள்
aṟivāḷikaḷ
vocative அறிவாளியே
aṟivāḷiyē
அறிவாளிகளே
aṟivāḷikaḷē
accusative அறிவாளியை
aṟivāḷiyai
அறிவாளிகளை
aṟivāḷikaḷai
dative அறிவாளிக்கு
aṟivāḷikku
அறிவாளிகளுக்கு
aṟivāḷikaḷukku
benefactive அறிவாளிக்காக
aṟivāḷikkāka
அறிவாளிகளுக்காக
aṟivāḷikaḷukkāka
genitive 1 அறிவாளியுடைய
aṟivāḷiyuṭaiya
அறிவாளிகளுடைய
aṟivāḷikaḷuṭaiya
genitive 2 அறிவாளியின்
aṟivāḷiyiṉ
அறிவாளிகளின்
aṟivāḷikaḷiṉ
locative 1 அறிவாளியில்
aṟivāḷiyil
அறிவாளிகளில்
aṟivāḷikaḷil
locative 2 அறிவாளியிடம்
aṟivāḷiyiṭam
அறிவாளிகளிடம்
aṟivāḷikaḷiṭam
sociative 1 அறிவாளியோடு
aṟivāḷiyōṭu
அறிவாளிகளோடு
aṟivāḷikaḷōṭu
sociative 2 அறிவாளியுடன்
aṟivāḷiyuṭaṉ
அறிவாளிகளுடன்
aṟivāḷikaḷuṭaṉ
instrumental அறிவாளியால்
aṟivāḷiyāl
அறிவாளிகளால்
aṟivāḷikaḷāl
ablative அறிவாளியிலிருந்து
aṟivāḷiyiliruntu
அறிவாளிகளிலிருந்து
aṟivāḷikaḷiliruntu

References

  • University of Madras (1924–1936) “அறிவாளி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press