அலகை
Tamil
Etymology
From the root அல (ala, “to suffer, to be distressed”).
Pronunciation
- IPA(key): /alaɡai/
Noun
அலகை • (alakai) (plural அலகைகள்)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | alakai |
அலகைகள் alakaikaḷ |
| vocative | அலகையே alakaiyē |
அலகைகளே alakaikaḷē |
| accusative | அலகையை alakaiyai |
அலகைகளை alakaikaḷai |
| dative | அலகைக்கு alakaikku |
அலகைகளுக்கு alakaikaḷukku |
| benefactive | அலகைக்காக alakaikkāka |
அலகைகளுக்காக alakaikaḷukkāka |
| genitive 1 | அலகையுடைய alakaiyuṭaiya |
அலகைகளுடைய alakaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | அலகையின் alakaiyiṉ |
அலகைகளின் alakaikaḷiṉ |
| locative 1 | அலகையில் alakaiyil |
அலகைகளில் alakaikaḷil |
| locative 2 | அலகையிடம் alakaiyiṭam |
அலகைகளிடம் alakaikaḷiṭam |
| sociative 1 | அலகையோடு alakaiyōṭu |
அலகைகளோடு alakaikaḷōṭu |
| sociative 2 | அலகையுடன் alakaiyuṭaṉ |
அலகைகளுடன் alakaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | அலகையால் alakaiyāl |
அலகைகளால் alakaikaḷāl |
| ablative | அலகையிலிருந்து alakaiyiliruntu |
அலகைகளிலிருந்து alakaikaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “அலகை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press