அலங்கோலம்
Tamil
Etymology
From அலம் (alam) or அலங்கு (alaṅku) + கோலம் (kōlam). Cognate with Malayalam അലങ്കോലം (alaṅkōlaṁ).
Pronunciation
- IPA(key): /ɐlɐŋɡoːlɐm/
Noun
அலங்கோலம் • (alaṅkōlam)
- disorder, slovenliness, lack of comeliness in appearance
- Synonym: சீர்கேடு (cīrkēṭu)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | alaṅkōlam |
அலங்கோலங்கள் alaṅkōlaṅkaḷ |
| vocative | அலங்கோலமே alaṅkōlamē |
அலங்கோலங்களே alaṅkōlaṅkaḷē |
| accusative | அலங்கோலத்தை alaṅkōlattai |
அலங்கோலங்களை alaṅkōlaṅkaḷai |
| dative | அலங்கோலத்துக்கு alaṅkōlattukku |
அலங்கோலங்களுக்கு alaṅkōlaṅkaḷukku |
| benefactive | அலங்கோலத்துக்காக alaṅkōlattukkāka |
அலங்கோலங்களுக்காக alaṅkōlaṅkaḷukkāka |
| genitive 1 | அலங்கோலத்துடைய alaṅkōlattuṭaiya |
அலங்கோலங்களுடைய alaṅkōlaṅkaḷuṭaiya |
| genitive 2 | அலங்கோலத்தின் alaṅkōlattiṉ |
அலங்கோலங்களின் alaṅkōlaṅkaḷiṉ |
| locative 1 | அலங்கோலத்தில் alaṅkōlattil |
அலங்கோலங்களில் alaṅkōlaṅkaḷil |
| locative 2 | அலங்கோலத்திடம் alaṅkōlattiṭam |
அலங்கோலங்களிடம் alaṅkōlaṅkaḷiṭam |
| sociative 1 | அலங்கோலத்தோடு alaṅkōlattōṭu |
அலங்கோலங்களோடு alaṅkōlaṅkaḷōṭu |
| sociative 2 | அலங்கோலத்துடன் alaṅkōlattuṭaṉ |
அலங்கோலங்களுடன் alaṅkōlaṅkaḷuṭaṉ |
| instrumental | அலங்கோலத்தால் alaṅkōlattāl |
அலங்கோலங்களால் alaṅkōlaṅkaḷāl |
| ablative | அலங்கோலத்திலிருந்து alaṅkōlattiliruntu |
அலங்கோலங்களிலிருந்து alaṅkōlaṅkaḷiliruntu |
References
- University of Madras (1924–1936) “அலங்கோலம்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press