அலங்கோலம்

Tamil

Etymology

From அலம் (alam) or அலங்கு (alaṅku) +‎ கோலம் (kōlam). Cognate with Malayalam അലങ്കോലം (alaṅkōlaṁ).

Pronunciation

  • IPA(key): /ɐlɐŋɡoːlɐm/

Noun

அலங்கோலம் • (alaṅkōlam)

  1. disorder, slovenliness, lack of comeliness in appearance
    Synonym: சீர்கேடு (cīrkēṭu)

Declension

m-stem declension of அலங்கோலம் (alaṅkōlam)
singular plural
nominative
alaṅkōlam
அலங்கோலங்கள்
alaṅkōlaṅkaḷ
vocative அலங்கோலமே
alaṅkōlamē
அலங்கோலங்களே
alaṅkōlaṅkaḷē
accusative அலங்கோலத்தை
alaṅkōlattai
அலங்கோலங்களை
alaṅkōlaṅkaḷai
dative அலங்கோலத்துக்கு
alaṅkōlattukku
அலங்கோலங்களுக்கு
alaṅkōlaṅkaḷukku
benefactive அலங்கோலத்துக்காக
alaṅkōlattukkāka
அலங்கோலங்களுக்காக
alaṅkōlaṅkaḷukkāka
genitive 1 அலங்கோலத்துடைய
alaṅkōlattuṭaiya
அலங்கோலங்களுடைய
alaṅkōlaṅkaḷuṭaiya
genitive 2 அலங்கோலத்தின்
alaṅkōlattiṉ
அலங்கோலங்களின்
alaṅkōlaṅkaḷiṉ
locative 1 அலங்கோலத்தில்
alaṅkōlattil
அலங்கோலங்களில்
alaṅkōlaṅkaḷil
locative 2 அலங்கோலத்திடம்
alaṅkōlattiṭam
அலங்கோலங்களிடம்
alaṅkōlaṅkaḷiṭam
sociative 1 அலங்கோலத்தோடு
alaṅkōlattōṭu
அலங்கோலங்களோடு
alaṅkōlaṅkaḷōṭu
sociative 2 அலங்கோலத்துடன்
alaṅkōlattuṭaṉ
அலங்கோலங்களுடன்
alaṅkōlaṅkaḷuṭaṉ
instrumental அலங்கோலத்தால்
alaṅkōlattāl
அலங்கோலங்களால்
alaṅkōlaṅkaḷāl
ablative அலங்கோலத்திலிருந்து
alaṅkōlattiliruntu
அலங்கோலங்களிலிருந்து
alaṅkōlaṅkaḷiliruntu

References