அழுகை

Tamil

Verbal noun formed from அழு (aḻu, “to cry”) +‎ -கை (-kai).

அழுகை • (aḻukai)

ai-stem declension of அழுகை (aḻukai)
	singular	plural
nominative	aḻukai	அழுகைகள் aḻukaikaḷ
vocative	அழுகையே aḻukaiyē	அழுகைகளே aḻukaikaḷē
accusative	அழுகையை aḻukaiyai	அழுகைகளை aḻukaikaḷai
dative	அழுகைக்கு aḻukaikku	அழுகைகளுக்கு aḻukaikaḷukku
benefactive	அழுகைக்காக aḻukaikkāka	அழுகைகளுக்காக aḻukaikaḷukkāka
genitive 1	அழுகையுடைய aḻukaiyuṭaiya	அழுகைகளுடைய aḻukaikaḷuṭaiya
genitive 2	அழுகையின் aḻukaiyiṉ	அழுகைகளின் aḻukaikaḷiṉ
locative 1	அழுகையில் aḻukaiyil	அழுகைகளில் aḻukaikaḷil
locative 2	அழுகையிடம் aḻukaiyiṭam	அழுகைகளிடம் aḻukaikaḷiṭam
sociative 1	அழுகையோடு aḻukaiyōṭu	அழுகைகளோடு aḻukaikaḷōṭu
sociative 2	அழுகையுடன் aḻukaiyuṭaṉ	அழுகைகளுடன் aḻukaikaḷuṭaṉ
instrumental	அழுகையால் aḻukaiyāl	அழுகைகளால் aḻukaikaḷāl
ablative	அழுகையிலிருந்து aḻukaiyiliruntu	அழுகைகளிலிருந்து aḻukaikaḷiliruntu

S. Ramakrishnan (1992) “அழுகை”, in தற்காலத் தமிழ் அகராதி [Dictionary of Contemporary Tamil] (in Tamil), Madras: Cre-A Publishers, page [1]