ஈமான்

Tamil

Etymology

    Etymology tree
    Arabic آمَنَ (ʔāmana)
    Arabic إِيمَان (ʔīmān)bor.
    Classical Persian اِیمَان (īmān)bor.
    Tamil ஈமான் (īmāṉ)

    Borrowed from Classical Persian اِیمَان (īmān), borrowed from Arabic إِيمَان (ʔīmān), from آمَنَ (ʔāmana). Compare Hindi ईमान (īmān), Marathi इमान (imān), Bengali ঈমান (iman), and Punjabi ਇਮਾਨ (imān).

    Pronunciation

    • IPA(key): /iːmaːn/

    Noun

    ஈமான் • (īmāṉ)

    1. (Islam) faith, belief
      Synonym: கொள்கை (koḷkai)

    Declension

    Declension of ஈமான் (īmāṉ)
    singular plural
    nominative
    īmāṉ     		ஈமான்கள்
    īmāṉkaḷ
    vocative ஈமானே
    īmāṉē     		ஈமான்களே
    īmāṉkaḷē
    accusative ஈமானை
    īmāṉai     		ஈமான்களை
    īmāṉkaḷai
    dative ஈமானுக்கு
    īmāṉukku     		ஈமான்களுக்கு
    īmāṉkaḷukku
    benefactive ஈமானுக்காக
    īmāṉukkāka     		ஈமான்களுக்காக
    īmāṉkaḷukkāka
    genitive 1 ஈமானுடைய
    īmāṉuṭaiya     		ஈமான்களுடைய
    īmāṉkaḷuṭaiya
    genitive 2 ஈமானின்
    īmāṉiṉ     		ஈமான்களின்
    īmāṉkaḷiṉ
    locative 1 ஈமானில்
    īmāṉil     		ஈமான்களில்
    īmāṉkaḷil
    locative 2 ஈமானிடம்
    īmāṉiṭam     		ஈமான்களிடம்
    īmāṉkaḷiṭam
    sociative 1 ஈமானோடு
    īmāṉōṭu     		ஈமான்களோடு
    īmāṉkaḷōṭu
    sociative 2 ஈமானுடன்
    īmāṉuṭaṉ     		ஈமான்களுடன்
    īmāṉkaḷuṭaṉ
    instrumental ஈமானால்
    īmāṉāl     		ஈமான்களால்
    īmāṉkaḷāl
    ablative ஈமானிலிருந்து
    īmāṉiliruntu     		ஈமான்களிலிருந்து
    īmāṉkaḷiliruntu
    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.